1 DECEMBER 2015
Goedemorgen
Bij de tijd!
....en op de tijd!
In Kopenhagen?
Rommert Boonstra
op facebook
Ik geef het eerlijk toe.
Zonder meisje ben ik niets.
Ben ik zinledig, onledig, onvolledig.
Toen ik zes en dertig jaar oud was ontfermde de mooie rooie zich over me.
Hendrika Helena Maria.
Opeens begon ik iets te worden.
Ze was een meisje van katholieken huize.
Zelf ben ik gereformeerd opgevoed.
Gereformeerde meisjes deugen niet.
Ze zijn voor eeuwig geperverteerd door types als dominee Reeskamp, die
me hardvochtig achtervolgde met hel en verdoemenis.
De katholieken deugen natuurlijk ook voor geen meter,
maar ze hebben in ieder geval Maria om over naar huis te schrijven,
kaarsjes om aan te steken,
biechtstoelen om je zonden aan te verkwanselen,
gotische kathedralen
die je adem benemen en muziek die je moeiteloos opheft naar hogere sferen.
Dat levert verrukkelijke meisjes op.
We deelden 34 jaar lief en leed, mijn mooie rooie en ik.
Toen was ze er niet meer.
Naast me in bed lag de diepste afgrond die ik ooit gezien heb,
Ik dacht dat alles was afgelopen.Maar een jaar later viel er, ongetwijfeld door tussenkomst van de maagd Maria, opnieuw zo'n prachtig meisje van katholieken huize in mijn armen.
Ditmaal was het Johanna Helena Maria.
Ik hoorde dominee Reeskamp nog schreeuwen
-De Roomse mis is een vervloekte afgoderij.
Maar ik vond dat ik haar, als mijn naaste, lief moest hebben als mijzelf.Ik was weer iets.
Halleluja
Dat levert verrukkelijke meisjes op.
We deelden 34 jaar lief en leed, mijn mooie rooie en ik.
Toen was ze er niet meer.
Naast me in bed lag de diepste afgrond die ik ooit gezien heb,
Ik dacht dat alles was afgelopen.Maar een jaar later viel er, ongetwijfeld door tussenkomst van de maagd Maria, opnieuw zo'n prachtig meisje van katholieken huize in mijn armen.
Ditmaal was het Johanna Helena Maria.
Ik hoorde dominee Reeskamp nog schreeuwen
-De Roomse mis is een vervloekte afgoderij.
Maar ik vond dat ik haar, als mijn naaste, lief moest hebben als mijzelf.Ik was weer iets.
Halleluja
Wij hebben dezelfde leeftijd en hij ging ook regelmatig naar de gereformeerde Oosterkerk en met zijn broer voetbalde ik, zodat ik Rommert trof ,toen ik hun huis bezocht.
Later verhuisden we naar de WIJERT en toen kwam Reeskamp als dominee van de Oosterkerk.
Als dominee, hoorde ik geen preek van hem, maar wel maakte ik hem mee, toen zijn dochter verongelukte bij Borger, waarover ik heb geschreven in mijn site.
Hetzelfde gebeurde, toen ik las van Reeskamp een stukje, dat hij schreef in de gereformeerde Kerkbode toen mijn vader overleed.
Het stuk van Reeskamp plaatste ik in mijn site over mijn vader JAN DE HAAN.
De indruk, die ik had van Reeskamp had , bleek bij Rommert Boonstra heel anders te zijn.
Nog steeds draagt hij zijn naam mee in zijn ziel en is nog steeds geenszins verwaterd!
Wat had ik te maken met dominee Reeskamp:
link:
De provincie Groningenshow
Een graver!
.....+ vertegenwoordigers van de provincie in oranje!
Dat graven...."gaan we proberen...nee, dat wordt niks"!
Jao, wie ook zo!!
Nou, .....gain broezen duurzoam hiero!!......helaas!
Dan ga'k mar noar huus!!
Noordhorn
donderdag 2 december 2015
UIT DE OUDE DOOS
Entree...DECEMBER!
Mysterieus...met eenden!
De sloot is uitgebaggerd....bloei in december!
MOKKENBURG
Met beschoeiing!...
..........en geschilderde vlaggenhouder!
Buiten het pad bij Datema...door het weiland!
De ganzenshow
Alle vier...nog!
Het schip!
Onder de spoorbrug!
Ganzendrollen!
De trompetspeler bij de hagepreek .....
......bij de Slag bij NOORDHORN!
Een Noordhorner die langt naar een Zuidhorner!
dorp aan 't k'naal
wat was het heerlijk in ons dorp aan 't Nije k'naal
al werd ons dorp dan ook verdeeld door het 't Nije k'naal
ik droomde aan de overkant van 't Nije k'naal
van ’n loopbrug over 't Nije kanaal
als ik naar school ging moest ik over 't Nije knaal
en stond ik eenzaam aan de kant van 't Nije ka'naal
tot jij er aan kwam met de pont over 't nije k'naal
mijn loodsman over het k'naal
ik sluit mijn ogen en droom van mijn kindertijd
van zomertijd en wintertijd
en wat mij van die tijd het best voor ogen staat
ben jij mijn kameraad
in’t vroege voorjaar overstroomde 't Nije k'naal
de weilanden stonden blank langs 't k'naal
dus kon ik niet naar school toe over 't k'naal
wat hield ik dan van 't k'naal
mijn vriendje dat per pont over 't k'naal
woon jij nog steeds aan 't k'naal
denk jij nog wel eens aan die eerste kus,die jij
op ’t water stal van mij
wat was het heerlijk in ons dorp aan 't k'naal
al werd ons dorp dan ook verdeeld door de rivier
wat ons tenslotte scheidde, méér dan 't k'naal
was mijn vertrek van 't k'naal
Noordhorn.
De spoorbrugshow
Heb je een graver, dan is de wegbrenger in de buurt!
Ik mis heel wat bomen langs de spoordijk!
TWEE...gravers!...
.........een duo!
BALLET!
............Ã deux!
Wat graven ze?
...een bommetje!?
Er liep hier ook een dijk....
Ballet à deux
...langs de voetbalvelden, waar ik vaak heb gevoetbald.
...voordat daar tennisvelden werden aangelegd!
Let op dit varken...
.........hij blaft ook niet!
.........hij blaft ook niet!
De dijk is weggegraven!
Open en bloot...de tennisvelden!
Langs 't Nije k'naal!
Het witte huis!.....
........rechts is niet oranje!
Buurman met regenpak en laarzen....
.......hij maakt de berk schoon!
UIT DE OUDE DOOS
4 december 2015
Om te schilderen!!
Om te schilderen!!
EEN DUIF die baddert!
De meetshow
....naar de tennisvelden!
Ik heb de brug opgetild, maar het ging nog aardig ruim...
........onder de brug!
Nu is hij vrij!
Druk met schepen!
De gaande ..........en de komende!
Ik loop nu door...
...........daar heb je de tennisvelden!
Hier lag ook een dijk langs de voetbalvelden!
...waarop ik vaak heb gevoetbald heb!
...maar ze hebben die muur geslecht!
Zelfs Koopman zie je nu ...
...over het kanaal!
Nu zijn hier tennisvelden!.........
.....waarop ik ook veel gespeeld heb!
Het overzicht!
De tennisvelden!
Een terugblik!
Bij de spoorbrug!....
..........de dijk wordt afgegraven!
Hier waarschuwt mij de chauffeur...
.........niet dichterbij komen!
.........niet dichterbij komen!
Dus nu lopen langs de tennisvelden!
Langs de oefenkooi!
Het overzicht!
Door de tralies!
Bij de spoordijk!
Weer door de tralies!
De trein over de spoordijk!
Het overzicht!
Ik sta naast de tennisvelden!
De sloot
Links de tennisvelden...
...rechts de spoordijk!
...rechts de spoordijk!
Andermaal overzicht!
De tennisvelden!
Tegenover Koopman!
De spoorbrug en de graver!
Overzicht!
Zo hoog is de laatste dijk rond de tennisvelden!
Vanaf de gekapte dijk met het overzicht!
De dijk, die nog er staat...langs het tennisveld!
Veel is gekapt!
Er zit zelfs ook een sloot tegen de beide dijken!
Vrij uitzicht naar de trein!
Je ziet achter dit veld de dijk (niet uitgegraven) maar boomloos!
Weer een schip!
De oefenkooi bij de tennisvelden!
De spoorbrug van Zuidhorn!
Een schip!
Behoorlijk breed!
De afgegraven naast de tennisvelden!
Naar de tennisvelden!
De JUDOZAAL!
Gniffelend passeerden ze...
........daar hadden zij niet op gerekend..
..............ik was met mijn CANON weer de snelste!
..Ja ...handen vol...
............paraplu's!!
........daar hadden zij niet op gerekend..
..............ik was met mijn CANON weer de snelste!
..Ja ...handen vol...
............paraplu's!!
Uit de bocht geschoten!
De provincie en het PARKJE!
Bijna de keien uit het verband gehaald!
Wie deed dit...?
De buurman of de buurvrouw...
Ik gok op de eerste!!
5 december 2015
5 december 2015
Zo overdreven...
...hoeft niet meer!!
De spoorbrug in Zuidhorn
wordt vervangen tussen 2016 en/of 2018.
wordt vervangen tussen 2016 en/of 2018.
Ruim houden.
De voorbereidingen zijn in volle gang.
Vandaar...dat maakte mij nieuwsgierig naar het lot van dezelfde spoorbrug, die ligt bij de stad Groningen.
Ik sprak met mijn vrouw over het naar Groningen tijden langs het NIJE K'NAAL met de CANON, om wat foto's te maken van de grote klomp beton........ aldaar!
Als kind zwierf ik aan deze kant van de stad Groningen, bij Selwerd en Paddepoel, toen ze nog niet vol gebouwd waren!
Ik herinner me, dat we gingen begraven een aantal jonge vogeltjes, die blijkbaar uit hun nest waren gevallen, misschien wel dankzij de actie van een Koekoek.
Deze plechtige begrafenis had plaats bij de Groninger spoorbrug.
Ik kende deze klomp beton van Groningen heel goed.
Later ging ik mijn broer Folkert halen uit Zuidhorn op vrijdag.
Hij was nog niet getrouwd en woonde nog bij onze ouders aan de Oosterhamrikkade.
Uit Groningen moest ik ongeveer 14 kilometer fietsen langs het NIJE K'NAAL, dat in het jaar 1932 gegraven was, het jaar dat Folkert ook zelf het licht zag.
We verschilden 15 jaar.
Even buiten Zuidhorn zag ik de Zuidhornspoorbrug liggen.
De school waar Folkert werkte lag aan de Langestraat 5.
We zouden wel even foto's halen uit Groningen van de klomp beton......wist ik veel?
Meestal denk ik aan deze dingen, als ik te bed lig.
Je had dan de meest briljante gedachten, tenminste......... bij mij kwamen ze vanzelf.
Ik dacht toen, dat ik eerst zou kunnen kijken bij GOOGLE.
Veel kun je daar vinden!
Wat ontdekte ik op Google de volgende dag!?:
In de eerste plaats vond ik de foto van Dick Bolt:
Groningen Starkenborghkanaal
De Walfridusbrug, aan de rand van het industrieterrein De Hoogte, is een spoorbrug ten noorden van Groningen over het Van Starkenborghkanaal en de N361 voor de spoorlijn Groningen-Delfzijl. De huidige brug is gebouwd in 2003 en verving een brug uit 1932.
De vakwerk spoorbrug over van Starkenborghkanaal in Groningen.
De brug uit 1932 had een doorgang hoogte van 6 meter 62.
De wens was hier een dubbelspoor aan te leggen.
In 2003 is de spoorbrug vervangen door een moderne boogbrug.
Toen de betonnen brughoofden van de brug gesloopt werden, kwamen de eiken heipalen weer boven de grond.
Deze palen waren nog helemaal gaaf.
Het stalen gedeelte geeft een tijd opgeslagen op het industrie terrein bij Groningen.
In 2012 is besloten het ijzeren gedeelte toch te slopen
Vervolgens vond ik ook de foto van de Groninger spoorbrug over het van Starkenborghkanaal!
Foto:
W Mensinga 2012
De Walfridusbrug is asymmetrisch van vorm, wat van verre afstand een vertekend beeld geeft.
De spoorbrug is gelast en gemaakt van koker en buis profiel
De spoorbrug ios op 23 oktober 2003 in gebruik genomen.
De brug ligt 9.50 meter boven het water en heeft een doorgang breedte van maar liefst 54 meter.
aan de spoorbrug is ook een fietsbrug gekoppeld.
Groningen De Hoogte | Walfridusbrug
De Walfridusbrug, aan de rand van het industrieterrein De Hoogte, is een spoorbrug ten noorden van Groningen over het Van Starkenborghkanaal en de N361 voor de spoorlijn Groningen-Delfzijl. De huidige brug is gebouwd in 2003 en verving een brug uit 1932.
Constructie
De oude brug bestond uit twee betonnen landhoofden met een stalen overspanning en had dezelfde constructie als de spoorbrug bij Zuidhorn.
De brug was enkelsporig, had een doorvaartbreedte van 22 meter en een doorvaarthoogte van 6,62 meter.
De nieuwe brug uit 2003 is een stalen Boogbrug.
De brug heeft twee sporen, een doorvaartbreedte van 54 meter en een doorvaarthoogte van 9,5 meter.
De brug is naar de heilige Walfridus genoemd.
De oude brug bestond uit twee betonnen landhoofden met een stalen overspanning en had dezelfde constructie als de spoorbrug bij Zuidhorn.
De brug was enkelsporig, had een doorvaartbreedte van 22 meter en een doorvaarthoogte van 6,62 meter.
De nieuwe brug uit 2003 is een stalen Boogbrug.
De brug heeft twee sporen, een doorvaartbreedte van 54 meter en een doorvaarthoogte van 9,5 meter.
De brug is naar de heilige Walfridus genoemd.
Uit:
WIKIPEDIA
Historie
De oude brug uit 1932 bestond uit twee betonnen landhoofden met een stalen overspanning en had dezelfde constructie als de spoorbrug bij Zuidhorn.
De brug was enkelsporig, had een doorvaartbreedte van 22 meter en een doorvaart hoogte van 6,62 meter.
De brug was enkelsporig, had een doorvaartbreedte van 22 meter en een doorvaart hoogte van 6,62 meter.
De spoorbrug te ZUIDHORN
Circa 400 meter westelijk van de wegbrug bevindt zich de vaste spoorbrug.
De brug is even oud als de wegbrug. De spoorbrug is oorspronkelijk gebouwd voor dubbelspoor. Dit is er nooit gekomen. De brug is een zogenaamde vakwerk liggerbrug welke is vervaardigd uit plaatstaal en klinknagelverbindingen. De brug is gemaakt in een periode dat gelaste constructies nog niet grootschalig werden toegepast. De brug en brughoofden verkeren in een matige tot slechte staat van onderhoud. |
 |
1936: de spoorbrug bij Zuidhorn in de spoorlijn Groningen-Leeuwarden
In 1931 werden twee vaste stalen vakwerkbruggen gebouwd voor (Groningen-Sauwerd en Zuidhorn) voor spoor. Omdat de Nederlandse regering in deze moeilijke periode met veel werkloosheid de Nederlandse economie wilde steunen, werd bepaald dat alleen Nederlandse aannemers konden inschrijven voor de bouw. Het werk werd gegund uit de firma Van Lieshout uit Utrecht. Het kunstwerk bestaat uit twee afzonderlijke overbruggingen, ieder voor enkel spoor. |
Met dank aan de Historische Kring Zuidhorn voor de afbeeldingen van de aanleg van het kanaal en bruggen.
Naamgever van het kanaal:
Jonkheer Mr. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer Voormalig Commissaris der Koningin van Groningen. De familie Tjarda is een adellijk geslacht uit Friesland, afkomstig van het Tjaarda-huis te Rinsumageest. De familie bezat vanaf het midden van de 15e eeuw ook de borg Starkenburg. In het begin van de 16e eeuw woonde de familie op de Dijkumborg bij Garsthuizen, later op Borgweer te Wehe en Verhildersum te Leens. Door vererving werden de Tjarda's (mede-)eigenaars van de heerlijkheid Schiermonnikoog. Hierdoor werd de naam Stachouweraan de familienaam toegevoegd. De familie speelde in de 19e eeuw een grote rol in het bestuur van de provincie Groningen. Jhr Edzard Jacob Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (1859 - 1936) was notaris, van 1900 - 1917 burgemeester van de stad Groningen, in 1904 ook lid van Provinciale Staten en van 1917 - 1925 Commissaris der Koningin. Hij zette zich bijzonder in voor de verbetering van de vaarweg van Groningen naar Friesland en het IJsselmeer. Als Commissaris der Koningin werd hij opgevolgd van 1925 - 1933 door zijn zoon Jhr Alidus Warmoldus Lambertus Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (1888 -1978). Deze werd in 1936 Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië. Op de afbeelding Jonkheer Alidus Warmoldus Lambertus Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (1888 -1978). |
De voorgenomen vaarwegverruiming!
In verband met de voorgenomen vaarwegverruiming van de vaarweg Lemmer-Delfzijl door
de provincie Fryslân en Groningen moeten de twee bestaande bruggen over het Van
Starkenborghkanaal worden vernieuwd.
De spoorbrug in de verbinding GroningenLeeuwarden
en de brug in de Rijksstraatweg (N355) voldoen namelijk niet aan de vereiste
uitgangspunten voor doorvaarthoogte en -breedte.
Daarnaast is ten oosten van de kern
Zuidhorn gestart met de planontwikkeling voor de nieuwe woonwijk De Oostrand.
Door
deze twee ontwikkelingen bestaat de wens om de barrièrewerking van de Rijksstraatweg
(N355) tussen Noordhorn en Zuidhorn en tussen de nieuwe woonwijk en de kom van
Zuidhorn te voorkomen.
In de huidige situatie kan de provinciale weg N355 ter hoogte van Zuidhorn als een
knelpunt worden aangemerkt.
Dit wordt veroorzaakt door de vertragingen die de vele
brugopeningen opleveren voor het wegverkeer. Dit betekent wachttijden en
verkeersonveiligheid door de onverwachte filevorming.
Daarnaast is er een knelpunt
gesignaleerd op het gebied van de leefbaarheid.
De vele relaties tussen de kernen Zuidhorn
en Noordhorn hebben te maken met zowel de oversteekrelaties van de N355 als de brug in
het Van Starkenborghkanaal.
Naar de toekomst toe (2020) zullen deze problemen
verergeren als gevolg van de autonome groei van het verkeer op de N355.
Spoorbrug Van Starkenborghkanaal bij Noord- en Zuidhorn
De nieuwe spoorbrug over het Van Starkenborghkanaal tussen Noord- en Zuidhorn, gebouwd in 1932
De spoorbrug, de huidige.
Meer dan 60 jaar geleden gefotografeerd vanaf de zuidwestelijke oever, richting Noordhorn. Blikvanger Transportbedrijf Koopman ontbreekt nog, de geplante boompjes zijn jong.
Wel is er, nog net zichtbaar, bebouwing langs het kanaal, de foto zal na de Tweede Wereldoorlog zijn geschoten.
Of toch eerder?
De spoorbrug is nog duidelijk niet geïntegreerd in het landschap, ligt er bij als een vreemde eend in de bijt.
Net of iemand met een megablokkendoos heeft gespeeld, of met heimwee oproepende Meccano….
In 1932 is de brug gebouwd.
Duidelijk zichtbaar is er rekening gehouden met verdubbeling van het spoor….
Die verdubbeling is nog niet gerealiseerd.
Zoals het nu lijkt, wordt deze ‘rammelbak’ spoedig vervangen door een nieuwe, dubbelbaanse spoorbrug.
De nieuwe wordt 9 meter hoog, de huidige is “maar” 6.
De breedte zal 54 meter bedragen.
Het kanaal wordt aangepast aan grotere, dieperliggende schepen.
Daarom worden ook twee bochten verruimd.
Het project zal 40 Ã 50 miljoen euro gaan kosten.
Volgend jaar wordt er met de werkzaamheden begonnen, in 2011 moet alles klaar zijn. (Bron: Koos Bijlsma, Dagblad v/h Noorden, 26 juni 2008)
Als er een Spurt of een goederentrein over de brug dendert, is dat in de wijde omtrek te horen, kenmerkend.
Die overdaad aan geluid wordt gehalveerd.
Daarvoor zijn heden ten dage strengere regels, eveneens een reden tot vernieuwing.
Het bejaarde gevaarte op de foto, 76 jaar, met zijn bunkerachtige walkanten, wordt gesloopt. Zijn dienst zit er bijna op nu, én in Noordhorn Toén.
Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu” september 2008 – achterpagina
Lyaemer komt onder de spoorbrug door,
foto vanuit het noordwesten,
maart 2008
Zicht op spoorbrug Van Starkenborghkanaal vanuit het noord-oosten, maart 2008. Vanaf de weg tussen Koopman en Burgler, Noordhorn.
Namiddagfoto met extra herfstkleuren, najaar 2007.
De foto werd vanuit het westen genomen,
langs het Van Starkenborghkanaal.
Dezelfde spoorbrug over het Van Starkenborghkanaal vanuit het noordoosten, tegenlichtopname, gemaakt aan het eind van de middag, najaar 2007
Onderste vier foto’s: ©janblaauw, 2007/2008
Nieuwe spoorbrug Zuidhorn
De vaarweg tussen Lemmer en Delfzijl wordt verbreed en verdiept.
Dit gebeurt om de vaarweg geschikt te maken voor schepen met meerdere lagen containers.
Verder wordt een deel van de oevers aangepast en vervangen.
Ook komen er nieuwe bruggen en ook de de spoorbrug nabij Zuidhorn wordt vervangen!
De nieuwe spoorbrug over het Van Starkenborghkanaal tussen Noord- en Zuidhorn, gebouwd in 1932
De spoorbrug, de huidige.
Meer dan 60 jaar geleden gefotografeerd vanaf de zuidwestelijke oever, richting Noordhorn. Blikvanger Transportbedrijf Koopman ontbreekt nog, de geplante boompjes zijn jong.
Wel is er, nog net zichtbaar, bebouwing langs het kanaal, de foto zal na de Tweede Wereldoorlog zijn geschoten.
Of toch eerder?
De spoorbrug is nog duidelijk niet geïntegreerd in het landschap, ligt er bij als een vreemde eend in de bijt.
Net of iemand met een megablokkendoos heeft gespeeld, of met heimwee oproepende Meccano….
In 1932 is de brug gebouwd.
Duidelijk zichtbaar is er rekening gehouden met verdubbeling van het spoor….
Die verdubbeling is nog niet gerealiseerd.
Zoals het nu lijkt, wordt deze ‘rammelbak’ spoedig vervangen door een nieuwe, dubbelbaanse spoorbrug.
De nieuwe wordt 9 meter hoog, de huidige is “maar” 6.
De breedte zal 54 meter bedragen.
Het kanaal wordt aangepast aan grotere, dieperliggende schepen.
Daarom worden ook twee bochten verruimd.
Het project zal 40 Ã 50 miljoen euro gaan kosten.
Volgend jaar wordt er met de werkzaamheden begonnen, in 2011 moet alles klaar zijn. (Bron: Koos Bijlsma, Dagblad v/h Noorden, 26 juni 2008)
Als er een Spurt of een goederentrein over de brug dendert, is dat in de wijde omtrek te horen, kenmerkend.
Die overdaad aan geluid wordt gehalveerd.
Daarvoor zijn heden ten dage strengere regels, eveneens een reden tot vernieuwing.
Het bejaarde gevaarte op de foto, 76 jaar, met zijn bunkerachtige walkanten, wordt gesloopt. Zijn dienst zit er bijna op nu, én in Noordhorn Toén.
Wel is er, nog net zichtbaar, bebouwing langs het kanaal, de foto zal na de Tweede Wereldoorlog zijn geschoten.
Of toch eerder?
De spoorbrug is nog duidelijk niet geïntegreerd in het landschap, ligt er bij als een vreemde eend in de bijt.
Net of iemand met een megablokkendoos heeft gespeeld, of met heimwee oproepende Meccano….
In 1932 is de brug gebouwd.
Duidelijk zichtbaar is er rekening gehouden met verdubbeling van het spoor….
Die verdubbeling is nog niet gerealiseerd.
Zoals het nu lijkt, wordt deze ‘rammelbak’ spoedig vervangen door een nieuwe, dubbelbaanse spoorbrug.
De nieuwe wordt 9 meter hoog, de huidige is “maar” 6.
De breedte zal 54 meter bedragen.
Het kanaal wordt aangepast aan grotere, dieperliggende schepen.
Daarom worden ook twee bochten verruimd.
Het project zal 40 Ã 50 miljoen euro gaan kosten.
Volgend jaar wordt er met de werkzaamheden begonnen, in 2011 moet alles klaar zijn. (Bron: Koos Bijlsma, Dagblad v/h Noorden, 26 juni 2008)
Als er een Spurt of een goederentrein over de brug dendert, is dat in de wijde omtrek te horen, kenmerkend.
Die overdaad aan geluid wordt gehalveerd.
Daarvoor zijn heden ten dage strengere regels, eveneens een reden tot vernieuwing.
Het bejaarde gevaarte op de foto, 76 jaar, met zijn bunkerachtige walkanten, wordt gesloopt. Zijn dienst zit er bijna op nu, én in Noordhorn Toén.
Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu” september 2008 – achterpagina
Lyaemer komt onder de spoorbrug door,
foto vanuit het noordwesten,
maart 2008
foto vanuit het noordwesten,
maart 2008
Zicht op spoorbrug Van Starkenborghkanaal vanuit het noord-oosten, maart 2008. Vanaf de weg tussen Koopman en Burgler, Noordhorn.
Namiddagfoto met extra herfstkleuren, najaar 2007.
De foto werd vanuit het westen genomen,
langs het Van Starkenborghkanaal.
De foto werd vanuit het westen genomen,
langs het Van Starkenborghkanaal.
Dezelfde spoorbrug over het Van Starkenborghkanaal vanuit het noordoosten, tegenlichtopname, gemaakt aan het eind van de middag, najaar 2007
Onderste vier foto’s: ©janblaauw, 2007/2008
Nieuwe spoorbrug Zuidhorn
Dit gebeurt om de vaarweg geschikt te maken voor schepen met meerdere lagen containers.
Verder wordt een deel van de oevers aangepast en vervangen.
Ook komen er nieuwe bruggen en ook de de spoorbrug nabij Zuidhorn wordt vervangen!
De spoorbrug bij ZuidhornWat gaat er gebeuren?
Meer informatie
Meer informatie over dit project vindt u op de website www.lemmer-delfzijl.nl. Deze website geeft ook informatie over andere projecten voor de verruiming van de vaarweg Lemmer-Delfzijl.
- Sfeerbeeld nieuwe spoorbrug Zuidhorn
De betonklossen van de spoorbrug van Zuidhorn!
De bunker van Groningen 1932
De WALFRIDUSBRUG 2003
Met fietspad!
De collage van Jan Blaauw (jaarwisseling 2013/2014)
De vogeltjes op een tak!
Een boom opzetten!!
Als ik voor een foto kom, is het toch redelijk droog!
Bij de rotonde!
....plassen zie je toch!
Bij de Schippersstraat....
.......kletsnat!
.......kletsnat!
In mijn verbeelding zie ik hem met een alpino,
.......in zijn hand een palet,
.....een TALENSdoos naast de kruk
.......en in de andere hand een subtiel kwastje.
Hij schildert op het fietspad bij de rotonde dit stilleven met een boodschap voor de fietser:
VERLICHT
Ik loop (zelf ook) verlicht verder!
De sweeper zie ik ik staan aan de weg op het parkeerterrein!
Misschien besteld door Jan Blaauw!
Misschien besteld door Jan Blaauw!
De FORTUNA...
.........boven alles uit!
.........boven alles uit!
Als chauffeur ben je nog maar in NOORDHORN!
De rotonde!
De tunnel...
De rondweg...
...en dan pas Oostergast
De tunnel...
De rondweg...
...en dan pas Oostergast
Wel stokken, geen bomen....
.........misschien is 5 december plantdag!
Let ook op de achtergrond
Op de achtergrond nummer 3,5,7 Langestraat
Prachtig weer voor plaatjesschieten,
...maar de wind verpest het helaas,
.....af en toe blies de wind me van de weg af of het schelpenpad!
In de tuin ontdekte ik boven de grond de
narcissen,
.....die ik opnieuw weer had geplant!
ZUIDHORN spoorbrug
 |
| Uit 'TAAILAND' |
7 december 2015
Wegdorp, ontstaan in de middeleeuwen op een brede keileemrug of gast.
Het
omringende gebied was aan het eind van middeleeuwen nog zeer moerassig, maar
door een betere ontwatering zou de omgeving van Zuidhorn uitgroeien tot een
belangrijk landbouwgebied.
Door de aanleg van de spoorlijn Groningen-Leeuwarden (1868) en de bouw van een station
kwam Zuidhorn zeer in trek bij rentenierende boeren, die langs De Gast en de
Hoofdstraat hun villa's lieten bouwen.
Tegelijkertijd werd het dorp door de vestiging
van verschillende overheidsdiensten een centrum voor het noordelijke Westerkwartier.
Het ten noorden van het dorp aangelegde Van Starkenborghkanaal (1934) heeft niet
geleid tot een industriële ontwikkeling van Zuidhorn.
Het is nog steeds in trek als
forenzendorp.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam aan de westzijde nieuwbouw tot
stand.
Uit:
Door de Ronald Stenvert, Chris Kolman, Ben Olde Meierink, Sabine Broekhoven en Redmer Alma, Monumenten in Nederland.
De huidige spoorbrug bij Zuidhorn wordt vervangen door een langere en hogere brug.
Daarbij worden de noord- en zuidoever van het Van Starkenborghkanaal aangepast.
In totaal stelt het Rijk hiervoor ongeveer 32 miljoen euro beschikbaar.
De nieuwe brug komt aan de oostkant, vlak naast de huidige brug te liggen en is voorbereid op de komst van een extra sneltrein tussen Groningen en Leeuwarden vanaf 2018.
De bedoeling is dat de werkzaamheden voor de vervanging van de brug eind 2915 van start gaan.
In 2018 moet de nieuwe brug klaar zijn.
Het van Starkenborghkanaal
Het Van Starkenborghkanaal is een kanaal in de provincie Groningen dat het Prinses Margrietkanaal met hetEemskanaal verbindt.
Het kanaal valt in CEMT-klasse IV (schepen tot 1350 ton) en wordt momenteel opgewaardeerd tot CEMT-klasse Va (schepen tot 2500 ton).
Geschiedenis
In de jaren dertig van de 20e eeuw is het "grote scheepvaartkanaal van Lemmer naar Groningen" aangelegd, het huidige Prinses Margrietkanaal en het Van Starkenborghkanaal. Het Van Starkenborghkanaal is van Zuidhorn tot deOostersluis nieuw aangelegd. Het gedeelte van Zuidhorn tot de Friese grens is het verbrede Hoendiep.
In november 1938 is het kanaal officieel in gebruik gesteld door koningin Wilhelmina. Ter gelegenheid hiervan is eenplaquette aangebracht op een van de bruggen bij de Oostersluis. Het kanaal is genoemd naar de (toen) oud-Commissaris van de Koningin Edzard Tjarda van Starkenborgh Stachouwer.
Op 1 Januari 2014 zijn het eigendom, beheer en onderhoud van het kanaal door de provincie Groningen aanRijkswaterstaat overgedragen.[1]
Kenmerken en omgeving
Het Van Starkenborghkanaal is 27 km lang en heeft twee sluizen. Op de waterscheiding van het Fries Zomerpeil (-0,52 mNAP) en het Electrapeil (-0,93 mNAP) ligt de sluis Gaarkeuken, ter hoogte van Grijpskerk. Op de grens van het Electrapeil en het peil van het Eemskanaal (het Winschoterpeil, +0,62 mNAP) ligt de Oostersluis in de stad Groningen.
Aan het Van Starkenborghkanaal liggen de plaatsen Stroobos, Gaarkeuken, Zuidhorn, Noordhorn, Aduard enGroningen. Streekjes en gehuchten zoals Eibersburen, Kievitsburen, Buikstede, Noordhornertolhek, Aduarder Voorwerk en Steentil liggen eveneens aan het Van Starkenborghkanaal.
Van Starkenborghkanaal
Het Van Starkenborghkanaal, in de provincie Groningen, verbindt het Prinses Margrietkanaal met het Eemskanaal.
Dit kanaal is van Zuidhorn tot de Oostersluis in de stad Groningen, nieuw aangelegd.
Het gedeelte van Zuidhorn tot de Friese grens is het verbrede Hoendiep.
In november 1938 is het Van Starkenborghkanaal officieel in gebruik gesteld door koningin Wilhelmina.
Het gedeelte van Zuidhorn tot de Friese grens is het verbrede Hoendiep.
In november 1938 is het Van Starkenborghkanaal officieel in gebruik gesteld door koningin Wilhelmina.
Ter gelegenheid hiervan is een plaquette aangebracht op een van de bruggen bij de Oostersluis in de stad Groningen.
Het kanaal is genoemd naar de (toen) oud-Commissaris van de Koningin van de provincie Groningen, Edzard Tjarda van Starkenborgh Stachouwer.
Het kanaal is genoemd naar de (toen) oud-Commissaris van de Koningin van de provincie Groningen, Edzard Tjarda van Starkenborgh Stachouwer.
en schilderen!
Jan Thijs de Haan heeft toch nog enkele sigaren overgehouden
in de sloot voor zijn woning, aan de kant van Kooi.
(jB)
NOORDHORNS PLANTDAG
8 DECEMBER 2015
Jan Blaauw
NOORDHORN - BEPLANTING TUNNELTERREIN, oostkant
Het komt er dus toch nog van, het planten van heesters op het tunnelterrein van de verlgde N355. Enkele groenmedewerkers van Oosterhof Holman waren in de motregensfeer bezig lange rijen rododendrons te planten aan beide kanten van het parkje aan de oostkant. Dat zal ook wel aan de andere kant gebeuren bij de noordwestelijke tunnelmond. En dan de bomen nog. Och, met dit voorjaarsweer in december kunnen groenwerkers wel uit de voeten...
Toch nog in 2015, heesterranden op het tunnelterrein oost. Rododendrons, hortensia’s (?) en enkele andere niet door mij herkende variëteiten… Motregensfeer, voorjaarstemperatuur, het zat Oosterhof Holman vanmorgen niet tegen…:
©foto’s: jan blaauw, 7 december 2015 (Canon Ixus 150
En zo floten de vogeltjes verder!
Op de EZEL!
Zo blijft de tuin mooi!
Ik sta bij buurman Wieringa en kijk naar het PARKJE
De planten uit hun potten!
Oosterhof is druk bezig!
Alle planten zijn nu wel uit de potten!
Dus inplanten maar!
Hij vertelt, dat ze het druk hebben.
Hij noemt direct een paar plekken, waar het druk kan zijn.
"Wanneer worden de bomen geplant", vraag ik hem!
"Donderdag"!
Op maandag:
Het parkje
Oosterhof en zijn roe
Het Parkje!
Tot het eind!
De rododonders naast die van Kruizinga!
Met keien!
Oosterhof met aanhangwagen
Maar planten!
Spitten!
Overzicht...links
Niet alleen rodonders!
Ook heesters worden geplant!
12 december 2015
Bij BE- JO
Aan de overkant druk bezig met de spoordijk!
De nieuwe spoor spoorbrug komt aan de oostkant van de bestaande
Aan deze kant is voldoende ruimte tussen de bestaande spoorbrug aan de rechterkant
De ruimte aan de andere kant maken ze!
Later blijkt,dat ze leidingen hier moeten ze trekken!
Aan deze kant nogmaals:
Voldoende ruimte
Voldoende ruimte
Links de spoorbrug, rechts BURGLER!
Alles wordt effen!
Hij brengt zelfs aarde!
De verrijking
De VERRUIMING
Het lijkt wel Chinese mist!
Het lijkt wel Chinese mist!
Bij het NOORDHORNER TOLHEK, het punt waar het VAN STARKENBORGHKANAAL overgaat naar het HOENDIEP
Achter de brug loopt het
Hoendiep door naar het LEEKSTERMEER
Hoendiep door naar het LEEKSTERMEER
Bij mevrouw de boerin De Jong!
Aan de kant van het weiland
Aan de kant van het weiland
Langs de spoordijk is er voldoende ruimte voor de nieuwe spoordijk!
De resten over de Schipsloot, waarover vroeger de spoorlijn liep:
toe het Van Starkenborghkanaal mog niet gegraven was!
De ruïne!
toe het Van Starkenborghkanaal mog niet gegraven was!
De ruïne!
De schipsloot liep uit in het Hoendiep!
De ruïne
De Schipsloot d.w.z. de zijtak ervan!
Langs de spoordijk!
Langs de spoordijk!
De meerkoet speelt met een strootje!
Een eenzame wandelaar, maar goed zichtbaar!
De MOKKENBURG!
Mysterieuze plek!
...met eenden!
De entree
Hier kan je een boom opzetten!...
...en het PARKJE
STILL GOING STRONG!!
Schoffelen!
Oosterhoff met aanhangwagen
...en een tweede wagen!
Maar nu met assistentie!
De rodonders!
...met heesters
...met heesters
Aan de voorkant ook heesters!
AFWERKEN van het PARKJE!
Mokkenburg
Het gezicht van Mokkenburg
Nu de Verbindingsweg vanaf de rotonde de nieuwe entree
van Noordhorn is, worden de bedrijfsgebouwen op de hoek
tussen de Industrieweg en de Verbindingsweg mede
bepalend voor het beeld van Noordhorn.
Daarom is het
belangrijk dat deze gebouwen een representatieve zijde
hebben richting de Verbindingsweg en de Industrieweg.
Dit
kan bereikt worden door de bijzondere functies als entree,
kantine of kantoor aan de straatzijde te plaatsen.
Daarnaast is de inrichting van de kavel bepalend voor de
uitstraling.
Parkeren wordt op de eigen kavel opgelost, het
liefst uit het zicht.
Daarnaast is het wenselijk dat
buitenopslag niet zichtbaar is vanaf de straat.
13 december 2015
Tevens zie je etage 1 van buurman KOK!
Naast de Rondonders!
Daar komt ook de BOOM!
...en het kavel van Hummel!
14 december 2015
Op deze dag heb ik de tennisvelden weer bezocht.
Ze waren hier langs de spoordijk druk aan het werk.
Langs het kanaal werd de dijk geëgaliseerd voor aanvoeren van materieel voor het aanleggen van de nieuwe spoorbrug aan de oostkant van de bestaande spoorbrug..
De fotografiereportage vroeg van mij een omleiding om aan de andere kant van de spoorbrug te bereiken om daar ook foto's te maken.
Toen ik thuis kwam voelde ik mijn zwakke knie, die door het voetballen wat link was geworden bij overdreven belasting.
De volgende dag bleek het moeilijk te zijn mezelf te bewegen....een pijnlijke knie!
Een dag afgewacht...toen toch maar gebeld voor een bezoek van de dokter aan huis.
De dokter hield het op JICHT in de knie.
Hij schreef PREDNISON voor.
Ik zocht jicht op voor alle zekerheid op bij Google:
De LINK:
Jicht in knie
...de spoorbrug!
Hierboven heb je een voorbeeld.
Op het toestel had ik per ongeluk een pijl verkeerd staan.
Pas thuis ontdekte ik de oorzaak.
Mijn juiste foto's vond ik wel tussen de opnames!
....foetsie!
Dit betekent dus:
....omlopen!
De dijk en de weg ....verdwenen!
Je ziet hier ook de spoorbrug!
Hoe ver kom ik?
.......ik loop in hun richting!
15 december 2015
KERSTNUMMER
Vlucht naar kerst
December, koud nat en guur.
Een weggeef- en bij voorkeur een ontvangmaand.
Huiselijkheid en het terugvallen op de familiekring en wee degene, die dan een gat ziet.
De meeste van de helden van dit verhaal vallen in deze tijd in een diep gat, zwart en donker. Bovendien zijn het geen helden.
Niemand zou het in zijn hoofd halen een veroordeelde als held te beschouwen.
Of toch?
Ja, in communistisch Rusland waren veel gevangenen bijna helden, tenminste voor ons in het westen, of politieke gevangenen in een dictatoriaal geregeerd land.
Zij geven hun vrijheid voor vrijheid.
Weggestopt, buiten de groep gezet.
Geïsoleerd.
Onbekenden, naamlozen.
Soms ook zonder vaderland, geen tehuis.
Afgekomen op de kreet dat er in ons land nog wel een warm plekje is, soms gedoopt met de naam 'gastarbeider', want gasten blijven niet altijd en kun je de deur wijzen.
En soms gebeurt dat, nadat ze eerst een uitnodiging hebben ontvangen in de brievenbus voor een verblijf in de gevangenis.
Het huis van Bewaring.
Een kil gebouw, waar je instinctief snel langs fietst als het donker is, vooral als je alleen bent...........er zal er net een uitbreken.
Weet hij veel, wat er achter die muren zit en wat erover heen kan komen?
Elke deur daar binnen is op slot.
Elke bewaarder lijkt een sleutelspecialist en elke gevangene die een deur passeert, of een serie deuren, wordt onderzocht van top tot teen.
Vernederend.
Een weggeef- en bij voorkeur een ontvangmaand.
Huiselijkheid en het terugvallen op de familiekring en wee degene, die dan een gat ziet.
De meeste van de helden van dit verhaal vallen in deze tijd in een diep gat, zwart en donker. Bovendien zijn het geen helden.
Niemand zou het in zijn hoofd halen een veroordeelde als held te beschouwen.
Of toch?
Ja, in communistisch Rusland waren veel gevangenen bijna helden, tenminste voor ons in het westen, of politieke gevangenen in een dictatoriaal geregeerd land.
Zij geven hun vrijheid voor vrijheid.
Weggestopt, buiten de groep gezet.
Geïsoleerd.
Onbekenden, naamlozen.
Soms ook zonder vaderland, geen tehuis.
Afgekomen op de kreet dat er in ons land nog wel een warm plekje is, soms gedoopt met de naam 'gastarbeider', want gasten blijven niet altijd en kun je de deur wijzen.
En soms gebeurt dat, nadat ze eerst een uitnodiging hebben ontvangen in de brievenbus voor een verblijf in de gevangenis.
Het huis van Bewaring.
Een kil gebouw, waar je instinctief snel langs fietst als het donker is, vooral als je alleen bent...........er zal er net een uitbreken.
Weet hij veel, wat er achter die muren zit en wat erover heen kan komen?
Elke deur daar binnen is op slot.
Elke bewaarder lijkt een sleutelspecialist en elke gevangene die een deur passeert, of een serie deuren, wordt onderzocht van top tot teen.
Vernederend.
Soms moeten alle kleren uit, alsof je hulpeloosheid en machteloosheid moeten worden onderstreept.
Maar wij zitten er niet, dus hadden zij er ook maar niet moeten gaan zitten!
Carlos Bolivar is door een bewaker uit zijn cel gehaald.
Hij schreef een brief naar Den Haag een laatste noodkreet.
"Help mij.
Dwing mij niet terug te gaan naar El Salvador, het land dat ik om politieke redenen heb verlaten en gun mij als politiek vluchteling een bestaan in uw land, dat bekend staat als gastvrij, vooral waar het om politieke vluchtelingen gaat".
Maar hoe schrijf je zo'n brief als alles al geprobeerd is en je prodeo- advocaat die de wegen moeten kennen machteloos uit het karwei te voorschijn is gekomen.
Verbitterd legt Carlos zijn pen neer.
Het papier is verkreukeld, alsof hij het heeft uitgewrongen omdat het natbehuild is.
Hij schaamt zich voor de blik van de bewaarder van hem naar het papier.
En zo'n bewaarder is ook maar een mens, kent zijn probleem, klopt hem op de rug en spreekt een goedbedoeld maar berustend:
"Kop op"........ uit.
Maar wij zitten er niet, dus hadden zij er ook maar niet moeten gaan zitten!
Carlos Bolivar is door een bewaker uit zijn cel gehaald.
Hij schreef een brief naar Den Haag een laatste noodkreet.
"Help mij.
Dwing mij niet terug te gaan naar El Salvador, het land dat ik om politieke redenen heb verlaten en gun mij als politiek vluchteling een bestaan in uw land, dat bekend staat als gastvrij, vooral waar het om politieke vluchtelingen gaat".
Maar hoe schrijf je zo'n brief als alles al geprobeerd is en je prodeo- advocaat die de wegen moeten kennen machteloos uit het karwei te voorschijn is gekomen.
Verbitterd legt Carlos zijn pen neer.
Het papier is verkreukeld, alsof hij het heeft uitgewrongen omdat het natbehuild is.
Hij schaamt zich voor de blik van de bewaarder van hem naar het papier.
En zo'n bewaarder is ook maar een mens, kent zijn probleem, klopt hem op de rug en spreekt een goedbedoeld maar berustend:
"Kop op"........ uit.
Deuren gaan open en worden achter de twee gesloten en bij elke deur beseft Carlos hoe oneindig ver 'buiten' is.
Verdwaasd volgt hij het spoor van de bewaarder.
In hem ontwikkelt zich het gesprek dat hij straks zal hebben.
Zijn advocaat zal er zijn.
Hij zal een toespraak houden.
En hij zelf zal niet luisteren, maar woord voor woord beseffen wat de inhoud van de boodschap is en de gevolgen.
Zwart werk had hij hier al weer enkele maanden lang.
Ruzie gekregen om een kleinigheid met een collega.
En toen begon de sneeuwbal te rollen.
Verdwaasd volgt hij het spoor van de bewaarder.
In hem ontwikkelt zich het gesprek dat hij straks zal hebben.
Zijn advocaat zal er zijn.
Hij zal een toespraak houden.
En hij zelf zal niet luisteren, maar woord voor woord beseffen wat de inhoud van de boodschap is en de gevolgen.
Zwart werk had hij hier al weer enkele maanden lang.
Ruzie gekregen om een kleinigheid met een collega.
En toen begon de sneeuwbal te rollen.
Een illegaal gastarbeider noemde men hem op het politiebureau en men stelde de vraag, of hij besefte welke gevolgen, dat kon hebben.
En dan nu de tijdelijke hechtenis tot er een beslissing zou vallen over zijn toekomst, eentje waaraan hij part noch deel zou hebben,
De bewaarder probeert een gesprek over het sinterklaasfeest.
Vond het blijkbaar ook maar een armoedige vertoning met nauwelijks een extraatje voor de gevangenen.
"Bezuinigen, meneer Bolivar is de nieuwste sport op alle ministeries maar vooral op justitie en denk maar niet, dat jullie er alleen last van hebben.
We dragen ons steentje bij".
En hij slaat Bolivar hard op de rug.
Bijna te hard, want Carlos, in gedachten, heeft op zoveel kameraadschappelijk meeleven niet gerekend en moet snel een paar passen voorwaarts doen om niet te struikelen.
De bewaarder blikt hem met grote ogen.
"Is het die vent in de bol geslagen?
Probeert hij er vandaar te gaan?", is zijn eerste reactie, maar dan dringt de juiste oorzaak tot hem door en haalt hij zijn beschermeling in.
En dan nu de tijdelijke hechtenis tot er een beslissing zou vallen over zijn toekomst, eentje waaraan hij part noch deel zou hebben,
De bewaarder probeert een gesprek over het sinterklaasfeest.
Vond het blijkbaar ook maar een armoedige vertoning met nauwelijks een extraatje voor de gevangenen.
"Bezuinigen, meneer Bolivar is de nieuwste sport op alle ministeries maar vooral op justitie en denk maar niet, dat jullie er alleen last van hebben.
We dragen ons steentje bij".
En hij slaat Bolivar hard op de rug.
Bijna te hard, want Carlos, in gedachten, heeft op zoveel kameraadschappelijk meeleven niet gerekend en moet snel een paar passen voorwaarts doen om niet te struikelen.
De bewaarder blikt hem met grote ogen.
"Is het die vent in de bol geslagen?
Probeert hij er vandaar te gaan?", is zijn eerste reactie, maar dan dringt de juiste oorzaak tot hem door en haalt hij zijn beschermeling in.
Samen zetten zij zich op een bank die tegen de muur staat.
Carlos legt zijn armen op zijn knieën, tuurt naar de grond, spreekt geen woord.
De bewaarder komt nu pas goed los met zijn verhaal over bezuinigen.
Feilloos tovert hij Carlos alle veranderingen voor van de laatste jaren.
Kortingen, meer werk door ontslagen en even komt het Carlos voor, dat hij tussen zijn medegevangenen zit, die ook niets anders doen dan klagen, klagen over het eten dat zo slecht is, onsmakelijk, dag in dag uit, en dan als hoogtepunt de soep op zaterdag, waarin je alle resten van het weekmenu terugvindt.
De dertig gulden 'salaris', die ze per week vangen en waarvoor ze per dag 3 uur zitten te werken:
Zakken naaien, knijpers in elkaar zetten.
Altijd hetzelfde en altijd eentonig werk.
Hij kent de verhalen, ze boeien hem niet.
Een deur gaat open.
Een andere bewaarder komt binnen.
"Meneer Bolivar, wilt u mij maar volgen?"
Automatisch staat Carlos op, past zijn pas aan bij deze volgende bewaarder en let er niet op, waar ze langs gaan.
Dan gaat er in de gang een deur open.
Er komt een vrouw op hem af.
Bij het zien van haar haast, gloort er even iets van hoop in zijn hart.
"Maria".
Weg zijn even zijn sombere gedachten.
Zij is wat hem bindt aan alles wat waarde heeft in zijn leven.
Ze vliegt hem om de hals en even schiet het door hem heen:
"Dat ze zo doet, komt doordat ze in verwachting is".
Dan valt hij terug in de oude toestand.
Zij weet het en deelt hem haar verslagenheid mee.
Samen gaan ze zonder een woord te zeggen door de deur waaruit ze gekomen is.
Een lange spichtige man loopt daar wat heen en weer.
Even maakt hij bij het zien van Carlos een wegwerpgebaar, alsof hij wil zeggen:
"Sorry, zij is mij uit de klauw gelopen".
Dan zakt het gebaar weg en heeft het al gauw niets meer van een verontschuldiging maar van een ingeroeste gewoonte.
Carlos legt zijn armen op zijn knieën, tuurt naar de grond, spreekt geen woord.
De bewaarder komt nu pas goed los met zijn verhaal over bezuinigen.
Feilloos tovert hij Carlos alle veranderingen voor van de laatste jaren.
Kortingen, meer werk door ontslagen en even komt het Carlos voor, dat hij tussen zijn medegevangenen zit, die ook niets anders doen dan klagen, klagen over het eten dat zo slecht is, onsmakelijk, dag in dag uit, en dan als hoogtepunt de soep op zaterdag, waarin je alle resten van het weekmenu terugvindt.
De dertig gulden 'salaris', die ze per week vangen en waarvoor ze per dag 3 uur zitten te werken:
Zakken naaien, knijpers in elkaar zetten.
Altijd hetzelfde en altijd eentonig werk.
Hij kent de verhalen, ze boeien hem niet.
Een deur gaat open.
Een andere bewaarder komt binnen.
"Meneer Bolivar, wilt u mij maar volgen?"
Automatisch staat Carlos op, past zijn pas aan bij deze volgende bewaarder en let er niet op, waar ze langs gaan.
Dan gaat er in de gang een deur open.
Er komt een vrouw op hem af.
Bij het zien van haar haast, gloort er even iets van hoop in zijn hart.
"Maria".
Weg zijn even zijn sombere gedachten.
Zij is wat hem bindt aan alles wat waarde heeft in zijn leven.
Ze vliegt hem om de hals en even schiet het door hem heen:
"Dat ze zo doet, komt doordat ze in verwachting is".
Dan valt hij terug in de oude toestand.
Zij weet het en deelt hem haar verslagenheid mee.
Samen gaan ze zonder een woord te zeggen door de deur waaruit ze gekomen is.
Een lange spichtige man loopt daar wat heen en weer.
Even maakt hij bij het zien van Carlos een wegwerpgebaar, alsof hij wil zeggen:
"Sorry, zij is mij uit de klauw gelopen".
Dan zakt het gebaar weg en heeft het al gauw niets meer van een verontschuldiging maar van een ingeroeste gewoonte.
Een koude stem waait in zijn richting.
Het is dezelfde stem die hij daar even heeft gehoord op de gang naast de babbelende bewaarder, de woorden zijn ook hetzelfde.
Als Carlos wou, zou hij het kunnen playbacken, synchroon meespreken.
De stem is koud, omdat er machteloosheid uit spreekt van iemand die van die machteloosheid allang geen probleem meer maakt.
"Ja meneer Bolivar, het is mislukt.
Ik heb alles gedaan wat mogelijk was.
Ik heb verteld wat u in uw land waarschijnlijk te wachten staat.
Maar daar wilde men geen rekening mee houden".
De advocaat ziet de afwezige, begrijpende blik in de ogen van Carlos, de radeloosheid van de vrouw naast hem.
Iets van deze emotie slaat naar hem over, dus draait hij zijn hoofd weg, gaat bij het raam staan en praat, praat.
Carlos besluit hem nu volledig te negeren en wendt zich tot Maria.
Hij pakt haar handen en houdt haar ogen vast en beseft dat zij het is die op dit moment steun nodig heeft,
Het is dezelfde stem die hij daar even heeft gehoord op de gang naast de babbelende bewaarder, de woorden zijn ook hetzelfde.
Als Carlos wou, zou hij het kunnen playbacken, synchroon meespreken.
De stem is koud, omdat er machteloosheid uit spreekt van iemand die van die machteloosheid allang geen probleem meer maakt.
"Ja meneer Bolivar, het is mislukt.
Ik heb alles gedaan wat mogelijk was.
Ik heb verteld wat u in uw land waarschijnlijk te wachten staat.
Maar daar wilde men geen rekening mee houden".
De advocaat ziet de afwezige, begrijpende blik in de ogen van Carlos, de radeloosheid van de vrouw naast hem.
Iets van deze emotie slaat naar hem over, dus draait hij zijn hoofd weg, gaat bij het raam staan en praat, praat.
Carlos besluit hem nu volledig te negeren en wendt zich tot Maria.
Hij pakt haar handen en houdt haar ogen vast en beseft dat zij het is die op dit moment steun nodig heeft,
"Ik heb echt alles geprobeerd wat er maar wettelijk mogelijk was.
Ik heb urenlang met de verschillende officieren van justitie getelefoneerd.
Ik heb met rechters gesproken.
Ik heb ze uw reclasseringsrapport laten zien.
Ik heb nog geprobeerd om via een psychiatrisch rapport wat te redden, maar ook dat lukte niet.
Ik heb de staatssecretaris gebeld.
Ik heb de minister een brief geschreven.
Ik heb aan iedereen uw relatie met Maria uitgelegd, verteld dat ze in verwachting is.
Overal kreeg ik te horen, dat dat geen argument kan zijn.
Uw relatie levert geen wettelijk argument op om in Nederland te mogen blijven.
U bent gevlucht bij uw wettige vrouw in El Salvador weg, omdat u zegt dat zij u had aangegeven of had willen aangeven bij de autoriteiten vanwege uw politieke activiteiten, maar er zijn geen bewijzen voor.
Ik heb urenlang met de verschillende officieren van justitie getelefoneerd.
Ik heb met rechters gesproken.
Ik heb ze uw reclasseringsrapport laten zien.
Ik heb nog geprobeerd om via een psychiatrisch rapport wat te redden, maar ook dat lukte niet.
Ik heb de staatssecretaris gebeld.
Ik heb de minister een brief geschreven.
Ik heb aan iedereen uw relatie met Maria uitgelegd, verteld dat ze in verwachting is.
Overal kreeg ik te horen, dat dat geen argument kan zijn.
Uw relatie levert geen wettelijk argument op om in Nederland te mogen blijven.
U bent gevlucht bij uw wettige vrouw in El Salvador weg, omdat u zegt dat zij u had aangegeven of had willen aangeven bij de autoriteiten vanwege uw politieke activiteiten, maar er zijn geen bewijzen voor.
Het spijt me voor u, maar u wordt het land uitgezet.
Uw paspoort is al in beslag genomen.
ik kan echt niets meer voor u doen".
Uw paspoort is al in beslag genomen.
ik kan echt niets meer voor u doen".
De enige reactie uit de hoek van de kamer bestaat uit een hevig onderdrukt snikken van Maria.
Carlos rilt:
Ongeloof over zoveel ongeloof.
Bewijzen?
Harde feiten?
Wie zou hem in El Salvador gelijk geven?
Carlos rilt:
Ongeloof over zoveel ongeloof.
Bewijzen?
Harde feiten?
Wie zou hem in El Salvador gelijk geven?
De advocaat drukt op een belletje.
Dezelfde bewaarder van daareven komt binnen, blijft bij de deur staan.
"Ja meneer?"
Wij zijn klaar.
U kunt meneer Bolivar weer naar de cel brengen.
Meneer Bolivar tot ziens en het beste ermee".
Even ontmoeten hun ogen elkaar.
Berusting en vertwijfeling, een botsing van mens en regel.
Dat komt hard aan.
Dezelfde bewaarder van daareven komt binnen, blijft bij de deur staan.
"Ja meneer?"
Wij zijn klaar.
U kunt meneer Bolivar weer naar de cel brengen.
Meneer Bolivar tot ziens en het beste ermee".
Even ontmoeten hun ogen elkaar.
Berusting en vertwijfeling, een botsing van mens en regel.
Dat komt hard aan.
De bewaarder heeft misschien wel de moeilijkste taak.
Hij moet twee mensen uit elkaar trekken, die weten dat ze elkaar niet weer zullen zien.
En tussen hen in zweeft nieuw leven, dat van hen beiden is, maar nooit voor hen samen zal zijn.
Hij moet twee mensen uit elkaar trekken, die weten dat ze elkaar niet weer zullen zien.
En tussen hen in zweeft nieuw leven, dat van hen beiden is, maar nooit voor hen samen zal zijn.
Consternatie in het huis van Bewaring, in de cellen, in de gangen en de ring, overal gonst het van de geruchten.
"Uitbraak", wordt er gefluisterd.
Bewaarders neergeslagen.
Er wordt geroepen.
Namen geopperd.
De grootste crimineel zou zijn verdwenen.
Niemand heeft iets gemerkt.
Als er iets gebeurd is de afgelopen nacht, dan is het gebeurd in dromen van gevangenen en die zijn vaak opwindend.
Er is gespreksstof.
Er worden koppen geteld.
Cellen worden afgeroepen .
Iedere gevangene wil weten wie er zo stom is geweest om te ontsnappen of juist zo slim.
"Uitbraak", wordt er gefluisterd.
Bewaarders neergeslagen.
Er wordt geroepen.
Namen geopperd.
De grootste crimineel zou zijn verdwenen.
Niemand heeft iets gemerkt.
Als er iets gebeurd is de afgelopen nacht, dan is het gebeurd in dromen van gevangenen en die zijn vaak opwindend.
Er is gespreksstof.
Er worden koppen geteld.
Cellen worden afgeroepen .
Iedere gevangene wil weten wie er zo stom is geweest om te ontsnappen of juist zo slim.
In de directiekamers is het van hetzelfde laken een pak.
Een ongewone vergadering is uitgeschreven.
Alle hoofden melden zich één voor één.
De directeur zit bij het binnenkomen driftig te telefoneren.
De politie is aan de lijn.
De adjunct- directeur friemelt in paperassen.
De hoofden zetten zich neer op de plaats, waar ze ook anders zitten bij een vergadering.
Er is iets aan de knikker.
Maar wie weet het fijne.
Veel wordt er niet gezegd om de directeur het spreken voor de telefoon mogelijk te maken. Hier en daar wordt geseind, maar het blijft onduidelijk, hoewel sommigen plotseling veelbetekenend zitten te knikken.
Een ongewone vergadering is uitgeschreven.
Alle hoofden melden zich één voor één.
De directeur zit bij het binnenkomen driftig te telefoneren.
De politie is aan de lijn.
De adjunct- directeur friemelt in paperassen.
De hoofden zetten zich neer op de plaats, waar ze ook anders zitten bij een vergadering.
Er is iets aan de knikker.
Maar wie weet het fijne.
Veel wordt er niet gezegd om de directeur het spreken voor de telefoon mogelijk te maken. Hier en daar wordt geseind, maar het blijft onduidelijk, hoewel sommigen plotseling veelbetekenend zitten te knikken.
De telefoon gaat op de haak.
De directeur wendt zich tot de verzamelde staf.
Het is nu helemaal stil in de zaal.
"Mijne heren, het belangrijkste punt waarover wij moeten spreken is, de uitbraak uit het Huis van Bewaring van de gedetineerde Carlos Bolivar, die veroordeeld is tot uitzetting uit het land.
Laten we eerst maar eens vaststellen hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Wie mag ik het woord geven?
Een van de hoofden van dienst neemt het woord.
Jarenlange ervaring hebben hem geleerd ontwijkende antwoorden te geven en hij illustreert dat met zijn verhaal:
"We zijn nog steeds bezig na te gaan, welke vluchtweg is genomen, maar veel opgeschoten zijn we nog niet.
Eigenlijk is het een raadsel hoe de ontsnapping precies in zijn werk is gegaan.
Het is nog te vroeg om er iets concreets over te zeggen. Een tweede neemt over:"
"Er is niets geforceerd, voor zover wij hebben kunnen nagaan.
Er is maar één verklaring voor te geven:
De ontsnapte heeft hulp gehad van binnenuit.
Hetzij van gedetineerden, hetzij van gevangenispersoneel.
De laatste groep kunnen we gevoeglijk buiten beschouwing laten.
We zullen het moeten zoeken onder de gedetineerden.
En dan kun je net zo goed een speld in een hooiberg gaan zoeken.
Vermoedelijk is er met sleutels geknoeid op de een of andere manier".
Aandachtig heeft iedereen geluisterd.
Het is weer alles vaagheid wat er klinkt.
"Het zal wel weer een lekje zijn", weet een snuggere onder de aanwezigen.
Geërgerd kijkt de directeur hem aan.
"Hopelijk". begint hij, "kunnen we de ware toedracht boven water krijgen.
In ieder geval zullen we, als de zaken er zo bij staan, verscherpte maatregelen moeten nemen.
We kunnen ons geen volgende uitbraak permitteren".
"Neem maar gerust aan, dat na deze gelukte poging verschillende gedetineerden op scherp zullen staan", voegt de adjunct- directeur daar aan toe.
"Precies, we zullen om problemen te voorkomen de verloven met de kerst moeten intrekken, hoe erg dat ook voor sommigen mag zijn.
Dan moeten de goeden maar onder de kwaden lijden.
Niemand durft iets in te brengen tegen deze opmerking.
Er is er één die een waarschuwend commentaartje laat klinken:
Die beslissing zal ons niet in dank worden afgenomen.
Dat wordt voor het personeel moeilijk werken de komende periode.
De sfeer onder de gedetineerde zal er niet beter op woorden en dat nog wel vlak voor de kerst". Een instemmend geknik van vele kanten van de tafel."
Weet iemand een betere oplossing?", vraagt de directeur zonder vertrouwen.
"Niemand?
Dan zit er niets anders op.
Ik krijg nog een rapport over de toedracht van de ontsnapping. Graag het volgende pun......
De directeur wendt zich tot de verzamelde staf.
Het is nu helemaal stil in de zaal.
"Mijne heren, het belangrijkste punt waarover wij moeten spreken is, de uitbraak uit het Huis van Bewaring van de gedetineerde Carlos Bolivar, die veroordeeld is tot uitzetting uit het land.
Laten we eerst maar eens vaststellen hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Wie mag ik het woord geven?
Een van de hoofden van dienst neemt het woord.
Jarenlange ervaring hebben hem geleerd ontwijkende antwoorden te geven en hij illustreert dat met zijn verhaal:
"We zijn nog steeds bezig na te gaan, welke vluchtweg is genomen, maar veel opgeschoten zijn we nog niet.
Eigenlijk is het een raadsel hoe de ontsnapping precies in zijn werk is gegaan.
Het is nog te vroeg om er iets concreets over te zeggen. Een tweede neemt over:"
"Er is niets geforceerd, voor zover wij hebben kunnen nagaan.
Er is maar één verklaring voor te geven:
De ontsnapte heeft hulp gehad van binnenuit.
Hetzij van gedetineerden, hetzij van gevangenispersoneel.
De laatste groep kunnen we gevoeglijk buiten beschouwing laten.
We zullen het moeten zoeken onder de gedetineerden.
En dan kun je net zo goed een speld in een hooiberg gaan zoeken.
Vermoedelijk is er met sleutels geknoeid op de een of andere manier".
Aandachtig heeft iedereen geluisterd.
Het is weer alles vaagheid wat er klinkt.
"Het zal wel weer een lekje zijn", weet een snuggere onder de aanwezigen.
Geërgerd kijkt de directeur hem aan.
"Hopelijk". begint hij, "kunnen we de ware toedracht boven water krijgen.
In ieder geval zullen we, als de zaken er zo bij staan, verscherpte maatregelen moeten nemen.
We kunnen ons geen volgende uitbraak permitteren".
"Neem maar gerust aan, dat na deze gelukte poging verschillende gedetineerden op scherp zullen staan", voegt de adjunct- directeur daar aan toe.
"Precies, we zullen om problemen te voorkomen de verloven met de kerst moeten intrekken, hoe erg dat ook voor sommigen mag zijn.
Dan moeten de goeden maar onder de kwaden lijden.
Niemand durft iets in te brengen tegen deze opmerking.
Er is er één die een waarschuwend commentaartje laat klinken:
Die beslissing zal ons niet in dank worden afgenomen.
Dat wordt voor het personeel moeilijk werken de komende periode.
De sfeer onder de gedetineerde zal er niet beter op woorden en dat nog wel vlak voor de kerst". Een instemmend geknik van vele kanten van de tafel."
Weet iemand een betere oplossing?", vraagt de directeur zonder vertrouwen.
"Niemand?
Dan zit er niets anders op.
Ik krijg nog een rapport over de toedracht van de ontsnapping. Graag het volgende pun......
"Is dit geen mooie knijper voor in de kerstboom?
Er zal dit jaar wel geen bal aanzitten". "Vorig jaar dan wel?",vraagt het kleine mannetje aan de hoek van de werktafel.
"Ha, jongens een groentje.
Is dit je eerste kerst in de bak, schatje zonder moeder?
Dan mag je kerstavond op mijn schoot zitten en eet ik dat hele kuikenkleine kippenpootje samen met jou op, goed?
Het groentje laat zich niet van de wijs brengen.
"Een keer moet toch de eerste wezen", merkt hij wijs op.
Wat doen ze hier eigenlijk aan de kerst?
"Vraag maar wat doet de kerst hier met ons.
Punt één:
Om half zes komt er een manicure voor de nagels.
Ja, ook van de voeten".
Je vergeet de schoenpoets".
"Om half zeven komt de directeur langs met de menukaart van het diner twaalf gangen"
Ja, zeker om door te lopen tot je bij een pisbak bent" , zegt de buurman.
"Na het diner cognac met een dikke sigaar en een dansshow met mooie meisjes.
Is dat even geregeld!"
Het groentje blikt noch bloost.
"Wacht eens even", zegt hij, "Je had het over een kippenpootje.
Dat is zeker alles?"
Alles, alles", is het antwoord
"Wat had jij dan gedacht?
Dat alle burgers van Nederland een bedrag voor ons op de giro storten?
Geeft een etentje weg voor de penoze" "Nee jongen, kerst in bak is dromen van hoe het was, kon zijn en kan worden, als alles goed gaat en verder je kaken op elkaar houden anders schrikt die kippenpoot, als hij zo'n ruimte moet binnenwandelen, snap je?
Beteuterd kijkt het groentje om zich heen.
Alleen knikken neerslachtig.
"Zo is het",zucht er een, "met een goeie fantasie kom je het verst".
Er zal dit jaar wel geen bal aanzitten". "Vorig jaar dan wel?",vraagt het kleine mannetje aan de hoek van de werktafel.
"Ha, jongens een groentje.
Is dit je eerste kerst in de bak, schatje zonder moeder?
Dan mag je kerstavond op mijn schoot zitten en eet ik dat hele kuikenkleine kippenpootje samen met jou op, goed?
Het groentje laat zich niet van de wijs brengen.
"Een keer moet toch de eerste wezen", merkt hij wijs op.
Wat doen ze hier eigenlijk aan de kerst?
"Vraag maar wat doet de kerst hier met ons.
Punt één:
Om half zes komt er een manicure voor de nagels.
Ja, ook van de voeten".
Je vergeet de schoenpoets".
"Om half zeven komt de directeur langs met de menukaart van het diner twaalf gangen"
Ja, zeker om door te lopen tot je bij een pisbak bent" , zegt de buurman.
"Na het diner cognac met een dikke sigaar en een dansshow met mooie meisjes.
Is dat even geregeld!"
Het groentje blikt noch bloost.
"Wacht eens even", zegt hij, "Je had het over een kippenpootje.
Dat is zeker alles?"
Alles, alles", is het antwoord
"Wat had jij dan gedacht?
Dat alle burgers van Nederland een bedrag voor ons op de giro storten?
Geeft een etentje weg voor de penoze" "Nee jongen, kerst in bak is dromen van hoe het was, kon zijn en kan worden, als alles goed gaat en verder je kaken op elkaar houden anders schrikt die kippenpoot, als hij zo'n ruimte moet binnenwandelen, snap je?
Beteuterd kijkt het groentje om zich heen.
Alleen knikken neerslachtig.
"Zo is het",zucht er een, "met een goeie fantasie kom je het verst".
"Kijk jongens, hier komt alvast een voorproefje van onze gezegende kerstdagen, koffie getrokken van restanten van eigen kweek uit de oorlogstijd".
De reiniger, die de koffie brengt is niet van zijn stuk te brengen, weet dat de koffie nog best te drinken is en zegt met een vanzelfsprekend gebaar:
"Mannen, koffie, gratis aangeboden namens het Nederlandse volk"
"Daar maak ik een extra knijper voor", zegt het groentje.
De mannen met wie hij in gesprek was, lachen.
"Jongens, we kunnen nog een goede kaarter gebruiken.
Join the family in the lik.
Verheugd schuift de jongen bij.
Hij hoort erbij en met een trots gezicht schudt hij met meesterhand het hem aangeboden pak speelkaarten.
Koffiepauze.
"Wie weet er................"
De zin wordt niet afgemaakt.
De brigadier komt binnen, een bijzonder moment.
Die komt alleen met een belangrijke boodschap en zelden een goede.
De reiniger, die de koffie brengt is niet van zijn stuk te brengen, weet dat de koffie nog best te drinken is en zegt met een vanzelfsprekend gebaar:
"Mannen, koffie, gratis aangeboden namens het Nederlandse volk"
"Daar maak ik een extra knijper voor", zegt het groentje.
De mannen met wie hij in gesprek was, lachen.
"Jongens, we kunnen nog een goede kaarter gebruiken.
Join the family in the lik.
Verheugd schuift de jongen bij.
Hij hoort erbij en met een trots gezicht schudt hij met meesterhand het hem aangeboden pak speelkaarten.
Koffiepauze.
"Wie weet er................"
De zin wordt niet afgemaakt.
De brigadier komt binnen, een bijzonder moment.
Die komt alleen met een belangrijke boodschap en zelden een goede.
Chagrijnig gooit een van de mannen zijn kaarten op tafel.
Hij kent het klappen van de zweep.
"Nou jongens, maak je maar klaar.
Deze man heeft een verrassing voor ons voor de kerstdagen.
Hij heeft het goed geschoten.
Zonder omhaal van woorden volgt de reactie van de brigadier.
"Klopt, jullie weten, dat er gisteren twee zijn gevlucht?
"Zijn het er nu al twee?", vraagt het groentje brutaal.
Twee". zei ik.
"Dat is hier nog nooit eerder gebeurd en dat zal ook nooit weer gebeuren.
Den Haag heeft de rijksrecherche ingeschakeld.
Die komt morgen.
En het zit er dik in dat er ook nog een aantal gestichtswachten meekomt.
Ook de officier van justitie heeft gebeld en die was behoorlijk kwaad.
Dit zal zeker gevolgen hebben.
Dus jongens........."
Hij kan zijn zin niet afmaken.
De oude rot neemt het woord en automatisch komt het hem over de lippen:
"Reken met de kerst, maar nergens op"
"Dat wou ik gezegd hebben", merkt de brigadier op.
Man wees blij, dat het jou schuld niet is".
"Hoezo?", vraagt de brigadier.
"Nou je wilt toch rustig kunnen slapen met de kerst"
De brigadier haalt zijn schouders op, bromt nog iets van:
"Wie maakt hier nou de dienst uit. "
De gedetineerden blijven achter midden tussen de knijpers die ze aan de kerstboom wilden hangen.
Hij kent het klappen van de zweep.
"Nou jongens, maak je maar klaar.
Deze man heeft een verrassing voor ons voor de kerstdagen.
Hij heeft het goed geschoten.
Zonder omhaal van woorden volgt de reactie van de brigadier.
"Klopt, jullie weten, dat er gisteren twee zijn gevlucht?
"Zijn het er nu al twee?", vraagt het groentje brutaal.
Twee". zei ik.
"Dat is hier nog nooit eerder gebeurd en dat zal ook nooit weer gebeuren.
Den Haag heeft de rijksrecherche ingeschakeld.
Die komt morgen.
En het zit er dik in dat er ook nog een aantal gestichtswachten meekomt.
Ook de officier van justitie heeft gebeld en die was behoorlijk kwaad.
Dit zal zeker gevolgen hebben.
Dus jongens........."
Hij kan zijn zin niet afmaken.
De oude rot neemt het woord en automatisch komt het hem over de lippen:
"Reken met de kerst, maar nergens op"
"Dat wou ik gezegd hebben", merkt de brigadier op.
Man wees blij, dat het jou schuld niet is".
"Hoezo?", vraagt de brigadier.
"Nou je wilt toch rustig kunnen slapen met de kerst"
De brigadier haalt zijn schouders op, bromt nog iets van:
"Wie maakt hier nou de dienst uit. "
De gedetineerden blijven achter midden tussen de knijpers die ze aan de kerstboom wilden hangen.
"Nou jongens, vrolijk kerstfeest.
Twee dagen tucht in de cel", bromt de oude rot pessimistisch.
"Ach kom nou,dat zal wel loslopen.
Ze hebben alles al geregeld en er zou een groep van buiten komen met een of ander toneelstuk met de goede kerstboodschap.
Er is een orkestje gehuurd en weet ik, wat allemaal meer.
Nee, dat kunnen ze nooit meer afblazen. "
"Ja, dat is eigenlijk wel waar", merkt een ander op.
"Nou, maak dat de kat maar wijs.
Feest met gestichtswachten om je heen zeker.
Vergeet het maar jongen.
Dat gaat niet door en dat verlof van jou kan je ook wel vergeten!
"Hoe bedoel je. "
Je bent toch niet doof, je hoort toch wat hij zegt!"
De "verlofganger" staat op en begint heen en weer te lopen.
"Man. wat heb je?
Kom je nou nog kaarten of niet?
"Wat er met me is?
Wat denk je wel.
Ik word crazy in deze rot bajes.
Iedere dag dezelfde 4 muren.
Iedere dag 2000 van die gore instekers maken en dan 's avonds janken en denken aan thuis".
"Ja, maar".
"Wat ja maar, niks ja maar.
Hoe zou jij je voelen als je na 3 jaar denkt, dat je eindelijk op verlof kunt, eindelijk eventjes vrij bent.
Ik heb me daar 2 maanden op lopen verheugen en dat wordt dan verpest door zo'n vieze gastarbeider.
Twee dagen tucht in de cel", bromt de oude rot pessimistisch.
"Ach kom nou,dat zal wel loslopen.
Ze hebben alles al geregeld en er zou een groep van buiten komen met een of ander toneelstuk met de goede kerstboodschap.
Er is een orkestje gehuurd en weet ik, wat allemaal meer.
Nee, dat kunnen ze nooit meer afblazen. "
"Ja, dat is eigenlijk wel waar", merkt een ander op.
"Nou, maak dat de kat maar wijs.
Feest met gestichtswachten om je heen zeker.
Vergeet het maar jongen.
Dat gaat niet door en dat verlof van jou kan je ook wel vergeten!
"Hoe bedoel je. "
Je bent toch niet doof, je hoort toch wat hij zegt!"
De "verlofganger" staat op en begint heen en weer te lopen.
"Man. wat heb je?
Kom je nou nog kaarten of niet?
"Wat er met me is?
Wat denk je wel.
Ik word crazy in deze rot bajes.
Iedere dag dezelfde 4 muren.
Iedere dag 2000 van die gore instekers maken en dan 's avonds janken en denken aan thuis".
"Ja, maar".
"Wat ja maar, niks ja maar.
Hoe zou jij je voelen als je na 3 jaar denkt, dat je eindelijk op verlof kunt, eindelijk eventjes vrij bent.
Ik heb me daar 2 maanden op lopen verheugen en dat wordt dan verpest door zo'n vieze gastarbeider.
Het is avond.
Recreatie voor gevangenen.
Meestal draait het op een potje kaarten.
De cellen gegroepeerd rond de galerij worden door de gevangenen en het personeel de ring genoemd.
Vanuit de cel kunnen ze elkaar beroepen.
Maar lawaai maken mag niet.
Anders krijg je isoleercel en de daarbij behorende straf:
Geen contact met medegevangenen.
vier man zitten bij elkaar in één cel.
Visite.
"Heb je de kaarten bij je?"
"Jo......"
"Wacht nog even met delen. "
Ik wil, effe het nieuws horen".
Hij zet de radio aan.
De bekende zaken worden door de nieuwslezer doorgenomen.
Dat is de buitenwereld.
"Zet toch af joh, dat ding, zwamkoek, laten we kaarten.
Straks is de tijd om".
"Even wachten"
De stem van de nieuwslezer:
Gisteravond zijn uit het Huis van Bewaring te Assen 2 gedetineerden ontsnapt. "
Over de ware toedracht tast men nog in het duister.
Vast staat wel, dat er hulp is geweest van binnenuit.
Er zullen de komende periode maatregelen worden genomen, zoals een verscherpte bewaking.
Ook de verloven van de gedetineerden met de kerst zullen worden ingetrokken".
Bang...¦..
De knop van de radio wordt omgezet.
"Hoor je dat?
Die lui zijn maf vuurgevaarlijk.
Dat waren Pietertje en ....... dinges........
Hoe heet ie ook al weer.....?
Oh ja, Carlos.
Je weet wel.......
Ja, die zat hiernaast, maar die is niet gevaarlijk.
Hij had geen andere keus meer.
Die lui zijn zelf gevaarlijk".
Recreatie voor gevangenen.
Meestal draait het op een potje kaarten.
De cellen gegroepeerd rond de galerij worden door de gevangenen en het personeel de ring genoemd.
Vanuit de cel kunnen ze elkaar beroepen.
Maar lawaai maken mag niet.
Anders krijg je isoleercel en de daarbij behorende straf:
Geen contact met medegevangenen.
vier man zitten bij elkaar in één cel.
Visite.
"Heb je de kaarten bij je?"
"Jo......"
"Wacht nog even met delen. "
Ik wil, effe het nieuws horen".
Hij zet de radio aan.
De bekende zaken worden door de nieuwslezer doorgenomen.
Dat is de buitenwereld.
"Zet toch af joh, dat ding, zwamkoek, laten we kaarten.
Straks is de tijd om".
"Even wachten"
De stem van de nieuwslezer:
Gisteravond zijn uit het Huis van Bewaring te Assen 2 gedetineerden ontsnapt. "
Over de ware toedracht tast men nog in het duister.
Vast staat wel, dat er hulp is geweest van binnenuit.
Er zullen de komende periode maatregelen worden genomen, zoals een verscherpte bewaking.
Ook de verloven van de gedetineerden met de kerst zullen worden ingetrokken".
Bang...¦..
De knop van de radio wordt omgezet.
"Hoor je dat?
Die lui zijn maf vuurgevaarlijk.
Dat waren Pietertje en ....... dinges........
Hoe heet ie ook al weer.....?
Oh ja, Carlos.
Je weet wel.......
Ja, die zat hiernaast, maar die is niet gevaarlijk.
Hij had geen andere keus meer.
Die lui zijn zelf gevaarlijk".
Een muur...... en nog een muur........ een derde muur .......... en nog een vierde en als ze die in elkaar passen zit je gevangen.
Ook in de buitenlucht.
Daar lopen ze de kaarters uit de werkplaats.
Luchten heet dit.
Zoals moeder de kleren lucht, die de hele winter in de kast hebben gehangen.
Dat doen ze hier met gevangenen.
et zijn drieën naast elkaar lopen ze heen en weer.
Het groentje is er ook bij en de man die zijn verlof kwijt is.
Hij is nog niet aan het idee gewend, spuugt ook in de open lucht zijn gal.
Ik loop te balen als een stier".
Kom, zo erg is dat kerstfeest toch niet? "
Ach nee, daar gaat het niet om.
Ik heb me 2 maanden op mijn verlofdagen verheugd en nu gaat het niet door.
Het is rot genoeg!
Ja, weet je dat ik er zelfs al over heb lopen denken om aan de directeur te vertellen, waar de uitbrekers zitten.
Ik weet zeker dat ik dan wel op verlof mag, denk je niet?
"Nee joh, dat kun je niet maken.
Je weet toch waarom hij gevlucht is?"
Ook het groentje mengt zich in het gesprek:
Voor jou zijn het twee dagen. "
Voor die Carlos gaat het misschien om zijn hele leven.
Ook in de buitenlucht.
Daar lopen ze de kaarters uit de werkplaats.
Luchten heet dit.
Zoals moeder de kleren lucht, die de hele winter in de kast hebben gehangen.
Dat doen ze hier met gevangenen.
et zijn drieën naast elkaar lopen ze heen en weer.
Het groentje is er ook bij en de man die zijn verlof kwijt is.
Hij is nog niet aan het idee gewend, spuugt ook in de open lucht zijn gal.
Ik loop te balen als een stier".
Kom, zo erg is dat kerstfeest toch niet? "
Ach nee, daar gaat het niet om.
Ik heb me 2 maanden op mijn verlofdagen verheugd en nu gaat het niet door.
Het is rot genoeg!
Ja, weet je dat ik er zelfs al over heb lopen denken om aan de directeur te vertellen, waar de uitbrekers zitten.
Ik weet zeker dat ik dan wel op verlof mag, denk je niet?
"Nee joh, dat kun je niet maken.
Je weet toch waarom hij gevlucht is?"
Ook het groentje mengt zich in het gesprek:
Voor jou zijn het twee dagen. "
Voor die Carlos gaat het misschien om zijn hele leven.
De ontvluchting is dezer dagen het gesprek van de dag.
Er zijn gedetineerden, die zeggen precies te weten hoe de ontsnapping in zijn werk is gegaan, maar als je doorvraagt, doen ze plotseling heel geheimzinnig.
Twee oude rotten staan bij elkaar.
Ze doen hun behoefte en weten een bewaarder in de buurt.
"Heb je nog wat te roken?"
Nee, misschien Kareltje nog."
De roker gaat zijn handen wassen, wil met het gesprek van de dag beginnen.
De reiniger steekt zijn hoofd om de deur:
"Zitten jullie hier?
Ik zocht jullie.
Ik heb nieuws'. "Wat heb je".
Laat eens horen".
Gewichtig haalt de reiniger een stuk papier uit zijn jasje.
"Kijk", zegt hij. "een brief. "
"Gefeliciteerd", mompelt de roker en wil het toilet verlaten.
Wacht nou even. "
Hier laten ze ons wel even met rust.
Ik heb een brief van Carlos.
"Hé, pas op een bewaarder".
De reiniger loopt naar de deur, legt de vinger op de mond.
De drie mannen wachten tot de bewaarder voorbij is zonder argwaan te krijgen.
"Lees maar voor, wat schrijft ie".
De reiniger opent het papier, dat een brief blijkt te zijn:
Er zijn gedetineerden, die zeggen precies te weten hoe de ontsnapping in zijn werk is gegaan, maar als je doorvraagt, doen ze plotseling heel geheimzinnig.
Twee oude rotten staan bij elkaar.
Ze doen hun behoefte en weten een bewaarder in de buurt.
"Heb je nog wat te roken?"
Nee, misschien Kareltje nog."
De roker gaat zijn handen wassen, wil met het gesprek van de dag beginnen.
De reiniger steekt zijn hoofd om de deur:
"Zitten jullie hier?
Ik zocht jullie.
Ik heb nieuws'. "Wat heb je".
Laat eens horen".
Gewichtig haalt de reiniger een stuk papier uit zijn jasje.
"Kijk", zegt hij. "een brief. "
"Gefeliciteerd", mompelt de roker en wil het toilet verlaten.
Wacht nou even. "
Hier laten ze ons wel even met rust.
Ik heb een brief van Carlos.
"Hé, pas op een bewaarder".
De reiniger loopt naar de deur, legt de vinger op de mond.
De drie mannen wachten tot de bewaarder voorbij is zonder argwaan te krijgen.
"Lees maar voor, wat schrijft ie".
De reiniger opent het papier, dat een brief blijkt te zijn:
Beste vrienden in het Huis van Bewaring,
Ik kan niet goed Nederlands schrijven.
Daarom schrijft mijn vrouw Maria namens mij.
Toen ik in het Huis van Bewaring zat, had ik het heel moeilijk en zwaar.
Van mijn advocaat kreeg ik een heel slecht bericht te horen.
Het was als het ware mijn doodvonnis.
Hij zei mij, dat justitie mij het land zou uitzetten en wel snel.
Ik zou dan op het vliegtuig gezet worden naar El Salvador, waar ik vandaan kom en dat ik nooit meer Maria zou kunnen zien, bij wie ik nu drie jaar woon.
En nu krijgen wij een kind.
Maria en ik zagen maar één uitweg.
Ik moest eruit.
Die jongen uit de keuken is toevallig meegekomen.
Oh ja, dit is voor Lucas, de jongen, die naast mij zat:
Bedank hem.
Voor iedereen het beste, ook namens Maria.
Daarom schrijft mijn vrouw Maria namens mij.
Toen ik in het Huis van Bewaring zat, had ik het heel moeilijk en zwaar.
Van mijn advocaat kreeg ik een heel slecht bericht te horen.
Het was als het ware mijn doodvonnis.
Hij zei mij, dat justitie mij het land zou uitzetten en wel snel.
Ik zou dan op het vliegtuig gezet worden naar El Salvador, waar ik vandaan kom en dat ik nooit meer Maria zou kunnen zien, bij wie ik nu drie jaar woon.
En nu krijgen wij een kind.
Maria en ik zagen maar één uitweg.
Ik moest eruit.
Die jongen uit de keuken is toevallig meegekomen.
Oh ja, dit is voor Lucas, de jongen, die naast mij zat:
Bedank hem.
Voor iedereen het beste, ook namens Maria.
Carlos.
Moeder, moeder....... Ze zeggen dat vader uit de gevangenis is ontsnapt, komt hij nu voorgoed thuis?"
"Foei jongen, wat laat je me schrikken.
Wat vertel je nou voor onzin. Een gevangenis is geen speeltuin.
Daar breek je zomaar niet uit om vervolgens rustig naar huis te wandelen".
"Maar het is echt waar moeder.
Het is op de radio geweest.
Er zijn twee mannen in Assen ontsnapt".
Dan wordt het moeder te machtig.
Ze barst in snikken uit en de kleine jongen kijkt beteuterd toe.
Wat spannend leek te zijn, is dat helemaal niet.
"Wat is hier aan de hand?
Een meisje komt de kamer binnen.
"Ik zat boven. Is er iets?"
"Pappa is ontsnapt", houdt de jongen vol.
"Nou dan hoef je toch niet te huilen?
Dan komt hij toch lekker thuis?"
"Doe niet zo stom", zegt het oudere zusje, dat daarnet binnen kwam.
Welke ontsnapte gevangene gaat er nu naar huis."
Dat is wel de laatste plaats waar hij naar toe gaat!"
"Ons broertje heeft dat zeker in een boekje gelezen, of op een film gezien.
Je denkt toch niet, dat vader zo stom is daar een beetje te gaan ontsnappen.
Komt hij helemaal nooit meer uit de gevangenis en dan zeker ook nog vlak voor zijn verlof met kerst!
Moeder, wat bekomen van de schrik grijpt in in het warrig gesprek: "
"Kinderen, hou nu maar op.
Hoe kom je erbij, dat vader ontsnapt zou zijn.
Wat ik ervan gehoord heb.
Is dat er twee gevangenen zijn ontsnapt en dat ze daar zo van geschrokken zijn, dat er met kerst niemand naar huis mag.
Dus je vader ook niet!"
"Dat vind ik hartstikke gemeen.
De directeur van de gevangenis zit met kerst toch ook lekker thuis.
Hij gaat toch zelf met de kerst ook niet in de bak zitten?"
"Ja, dat vind ik ook.
Hij zorgt er eerst voor, dat er een paar kunnen ontsnappen en dan krijgen degenen, die niet zijn ontsnapt nog eens straf"
"Laten ze die bewaarders en zo maar in de cel stoppen en alle gevangenen naar huis!"
"Nou valt ons hele plannetje met het kerstdiner in duigen."
En ik kan pappa niet de boot laten zien die ik gemaakt heb!"
"Kinderen, we zullen ons erbij neer moeten leggen.
De hoge heren hebben het voor het zeggen en je vader heeft niets in te brengen.
We moeten ervan maken, wat er van te maken valt.
Er is één troost.
Die ene gevangene, die ze het land wilden uitzetten, terwijl zijn vrouw hier ook nog zwanger is, is nu vrij
"Mamma?", vraagt het jongetje, "Kan pappa nu helemaal niet meer kerst vieren?
Dan wil ik het ook niet".
"Je bent een lieve jongen, maar dat zou hij nooit goed vinden en wie weet betekent deze kerstviering toch wel iets voor hem.
"Dat begrijp ik niet", zegt de oudste, zeker die ene kippenpoot!
"Foei jongen, wat laat je me schrikken.
Wat vertel je nou voor onzin. Een gevangenis is geen speeltuin.
Daar breek je zomaar niet uit om vervolgens rustig naar huis te wandelen".
"Maar het is echt waar moeder.
Het is op de radio geweest.
Er zijn twee mannen in Assen ontsnapt".
Dan wordt het moeder te machtig.
Ze barst in snikken uit en de kleine jongen kijkt beteuterd toe.
Wat spannend leek te zijn, is dat helemaal niet.
"Wat is hier aan de hand?
Een meisje komt de kamer binnen.
"Ik zat boven. Is er iets?"
"Pappa is ontsnapt", houdt de jongen vol.
"Nou dan hoef je toch niet te huilen?
Dan komt hij toch lekker thuis?"
"Doe niet zo stom", zegt het oudere zusje, dat daarnet binnen kwam.
Welke ontsnapte gevangene gaat er nu naar huis."
Dat is wel de laatste plaats waar hij naar toe gaat!"
"Ons broertje heeft dat zeker in een boekje gelezen, of op een film gezien.
Je denkt toch niet, dat vader zo stom is daar een beetje te gaan ontsnappen.
Komt hij helemaal nooit meer uit de gevangenis en dan zeker ook nog vlak voor zijn verlof met kerst!
Moeder, wat bekomen van de schrik grijpt in in het warrig gesprek: "
"Kinderen, hou nu maar op.
Hoe kom je erbij, dat vader ontsnapt zou zijn.
Wat ik ervan gehoord heb.
Is dat er twee gevangenen zijn ontsnapt en dat ze daar zo van geschrokken zijn, dat er met kerst niemand naar huis mag.
Dus je vader ook niet!"
"Dat vind ik hartstikke gemeen.
De directeur van de gevangenis zit met kerst toch ook lekker thuis.
Hij gaat toch zelf met de kerst ook niet in de bak zitten?"
"Ja, dat vind ik ook.
Hij zorgt er eerst voor, dat er een paar kunnen ontsnappen en dan krijgen degenen, die niet zijn ontsnapt nog eens straf"
"Laten ze die bewaarders en zo maar in de cel stoppen en alle gevangenen naar huis!"
"Nou valt ons hele plannetje met het kerstdiner in duigen."
En ik kan pappa niet de boot laten zien die ik gemaakt heb!"
"Kinderen, we zullen ons erbij neer moeten leggen.
De hoge heren hebben het voor het zeggen en je vader heeft niets in te brengen.
We moeten ervan maken, wat er van te maken valt.
Er is één troost.
Die ene gevangene, die ze het land wilden uitzetten, terwijl zijn vrouw hier ook nog zwanger is, is nu vrij
"Mamma?", vraagt het jongetje, "Kan pappa nu helemaal niet meer kerst vieren?
Dan wil ik het ook niet".
"Je bent een lieve jongen, maar dat zou hij nooit goed vinden en wie weet betekent deze kerstviering toch wel iets voor hem.
"Dat begrijp ik niet", zegt de oudste, zeker die ene kippenpoot!
en de ganzen vluchten
Net als de bomen en het groen
en mensen vluchten
in een roes van drank en aten
zoals ze ieder kerstfeest doen
Het is nacht buiten
Donker zonder grenzen
Radeloosheid in het hart
van de mens op wie het vliegtuig wacht
De muur, de tralies moeten worden gebroken
voor hem is nu zijn vriend
de nacht
Donker zonder grenzen
Radeloosheid in het hart
van de mens op wie het vliegtuig wacht
De muur, de tralies moeten worden gebroken
voor hem is nu zijn vriend
de nacht
Ze zullen kwaad zijn en hun oordeel spreken
maar ook gaan denken
en hun hoofden breken
Misschien brengt dat wat licht in de nacht
want kijken, luisteren en begrijpen
is meer dan baden in de nacht
maar ook gaan denken
en hun hoofden breken
Misschien brengt dat wat licht in de nacht
want kijken, luisteren en begrijpen
is meer dan baden in de nacht
Dus mensen kunnen van de ganzen leren
dat vluchten warmte zoeken is
en dat als kerstnacht de klokken luiden
hun V- vorm gericht is op het zuiden
en V van verlossing en vergiffenis
dat vluchten warmte zoeken is
en dat als kerstnacht de klokken luiden
hun V- vorm gericht is op het zuiden
en V van verlossing en vergiffenis
En als er achter de muur die bedwongen
weer andere hoge muren staan
muren van wanhoop en verlangen,
zit dan niet terneer en voel je niet verslagen
Ga op de vleugels van je geest
naar God de bron van alle warmte
weer andere hoge muren staan
muren van wanhoop en verlangen,
zit dan niet terneer en voel je niet verslagen
Ga op de vleugels van je geest
naar God de bron van alle warmte
Ga zoals de wilde ganzen gaan.
Over de balustrade van de ring hangen de "verlofganger" en zijn maat.
Straks duiken ze de eenzaamheid van de cel in.
Het is bijna half tien 's avonds.
Nog even kletsen.
"Zeg Cor
"Ja".
"Wat heb jij opeens man".
"Ik krijg er geen woord meer uit?
Ik heb net een brief van mijn moeder gekregen.
Ze schreef iets over ons kerstfeest thuis vroeger.
Toen vond ik altijd het mooiste , dat met kerst iedereen thuis kwam en dat hij daar een plekje had" "Oh. Je hebt gelijk van vanmiddag.
Sorry, dat ik zo egoïstisch was.
Ik kan met twee maanden weer met verlof.
Carlos niet".
Straks duiken ze de eenzaamheid van de cel in.
Het is bijna half tien 's avonds.
Nog even kletsen.
"Zeg Cor
"Ja".
"Wat heb jij opeens man".
"Ik krijg er geen woord meer uit?
Ik heb net een brief van mijn moeder gekregen.
Ze schreef iets over ons kerstfeest thuis vroeger.
Toen vond ik altijd het mooiste , dat met kerst iedereen thuis kwam en dat hij daar een plekje had" "Oh. Je hebt gelijk van vanmiddag.
Sorry, dat ik zo egoïstisch was.
Ik kan met twee maanden weer met verlof.
Carlos niet".
Dan is het half tien, de celdeuren gaan open, maar dat is alleen om erin te kunnen. Kerstavond.
Het is stil in de ring.
Anders is er altijd wel rumoer tot de bewaarders er een eind aan maken.
Vanavond niet.
Meer dan ooit voelt ieder zich een thuisloze, in de steek gelaten.
Het is stil in de ring.
Anders is er altijd wel rumoer tot de bewaarders er een eind aan maken.
Vanavond niet.
Meer dan ooit voelt ieder zich een thuisloze, in de steek gelaten.
Plotseling klinkt er een stem:
"Benja".
Het geluid komt uit één van de cellen.
"Jooooh" , antwoordt een tweede stem.
De eerste stem weer:
"Dia ada kontjiku. "
Een derde gevangene bemoeit zich ermee, verstaat er niets van:
"Hé, jongens, wat zeggen jullie nou?"
En de eerste stem roep:
"Carlos zit veilig. Hij heeft mijn huissleutel".
Stilte.
De ring zwijgt.
Maar dan klinkt andermaal een stem: beverig, trillerig ............. aarzelend.
"Benja".
Het geluid komt uit één van de cellen.
"Jooooh" , antwoordt een tweede stem.
De eerste stem weer:
"Dia ada kontjiku. "
Een derde gevangene bemoeit zich ermee, verstaat er niets van:
"Hé, jongens, wat zeggen jullie nou?"
En de eerste stem roep:
"Carlos zit veilig. Hij heeft mijn huissleutel".
Stilte.
De ring zwijgt.
Maar dan klinkt andermaal een stem: beverig, trillerig ............. aarzelend.
De stem zingt en ademloos luistert iedereen toe.
STILLE NACHT, HEILIGE NACHT
Er is er één in de ring die het te machtig wordt: de buurman.
Hij roept:"
Hé, hou asjeblieft op met dat kattengejank.
Voor ons is er geen kerst".
De zanger stopt."
Jawel" , zegt hij.
"Dit is kerst".
En onverstoorbaar zingt hij verder en langzaam maar zeker vult de ring zich met stemmen in allerlei toonaarden en talen met het aan iedereen bekende lied:
Hij roept:"
Hé, hou asjeblieft op met dat kattengejank.
Voor ons is er geen kerst".
De zanger stopt."
Jawel" , zegt hij.
"Dit is kerst".
En onverstoorbaar zingt hij verder en langzaam maar zeker vult de ring zich met stemmen in allerlei toonaarden en talen met het aan iedereen bekende lied:
Davids zoon lang verwacht, die miljoenen eens zaligen zal
werd geboren in Bethlehem stal
Hij der schepselen Heer
Hij der schepselen Heer
werd geboren in Bethlehem stal
Hij der schepselen Heer
Hij der schepselen Heer
Hulploos kind, heilig kind
dat zo trouw zondaars mint
Ook voor mij hebt g'u rijkdom ontzegd,
werd g'u op stro en in doeken gelegd
Leer mu danken daarvoor
Leer m'u danken daarvoor
dat zo trouw zondaars mint
Ook voor mij hebt g'u rijkdom ontzegd,
werd g'u op stro en in doeken gelegd
Leer mu danken daarvoor
Leer m'u danken daarvoor
Stille nacht, heilige nacht
vreed en heil wordt gebracht
aan een wereld verloren in schuld
Gods belofte wordt heerlijk vervuld
Amen Gode zij deer
Amen Gode zij d'eer
vreed en heil wordt gebracht
aan een wereld verloren in schuld
Gods belofte wordt heerlijk vervuld
Amen Gode zij deer
Amen Gode zij d'eer
Jan Thijs de Haan
( Naar een gegeven opgetekend door een gedetineerde)
( Naar een gegeven opgetekend door een gedetineerde)
P.S.
Aanvankelijk was dit een toneelstuk, dat we hebben ingestudeerd met gedetineerden van de gevangenis bij het Sterrenbos in de stad Groningen.
We waren met een aantal catecheten onder mijn leiding.
Zij bezochten de huiscatechisatie bij ons thuis.
Heleen is met hen meegereden naar een paar bijeenkomsten met de gedetineerden in de gevangenis om te oefenen.
Later heb ik het verhaal uitgeschreven als een kerstverhaal voor de schoolkrant.
16 november 2015
Uit:
NoordhornNu
november 2009
Meinderd deVries (65):
"Hij hakte zo de kop er af en liet de kip toen los...."
Meinderd de Vries en ik slenteren langs de Langestraat en Rijksstraatweg..
Even kijken bij het geboortehuis van Meinderd, de vroegere hoofdenwoning bij de Christelijke ULO.
Nu bewoond door Jan en Heleen de Haan, we mogen even rondlopen.
Aan de zuidkant komt de ingrijpende gebeurtenis uit 1943 tot leven, onder het bovenraam van de vroegere meisjesslaapkamer.
Een arrestatieploeg komt De Vries senior ophalen, het schoolhoofd vlucht via de slaapkamer van zijn dochter.
Hij ligt op het kozijn, als het opstapkrukje valt en de SD- ers worden gealarmeerd.
De Vries vlucht naar Kooi aan de overkant, zit korte tijd in de Gereformeerde Kerk, later in het schoolgebouw.
Het oorlogsverhaal maakt later diepe indruk op zoon Meinderd, die wordt geboren als zijn vader, uiteindelijk tóch gepakt, vast zit in kamp Vught.
We lopen naar het aschoolgebouw, tegenwoordig woonhuis van de familie Kok, nemen een kijkje achter het leegstaande pand van de familie Bakketr, waar ooit Bouke de Vries woonde.
Daar vertelt Meinderd het verhaal van de kip op het hakblok, waar hij als nieuwsgierig jochie vlakbij stond.
Het bloedende beest werd door buurman-kippenslachter De Vries losgelaten, vloog alle kanten op tot woede van De Vries' echtgenote.......
Meinderd de Vries is geboren in april 1944.
Zijn vader, hoofd van de Chr. ULO, verblijft dan in Vught.
Moeder de Vries vreest het ergste.....
Meinderd wordt naar zijn vader vernoemd.
Meinderd gaat in 1951 naar de School met de Bijbel aan De Gast in Zuidhorn, herinnert zich leerkrachten als juf Beintema, juf Bakker en meester Hijszeler.
Hij zit in de eerste klas naast Sieb Koopman, later naast Willy Kadijk.
De Vrijmaking heeft in de vijftiger jaren ingrijpende gevolgen.
Er komt een nieuwe School met de Bijbel (Geert Waldastraat); aan de Boslaan wordt de Vrijgemaakt Gerereformeerde Jan can Nassauschool gebouwd.
Meinderd zit in de vierde klas, als de school aan de Geert Waldastraat in gebruik wordt genomen.
De zanglessen van meester Van de Dijl maken indruk: prestatiegericht, kinderkoor voor de klas, brómmers mogen niet meezingen....
Meester Wiechers komt, óól een muziekkenner.
Kindvriendelijker, al heeft Wiechers de discipline hoog in het vaandel.
Er wordt keurig 'gemarcheerd', o.a. naar het gymlokaal en tijdens wandeltochten.
Als Meinderd in de eerste klas van de ULO zit, verhuist het gezin De Vries naar Sneek, het is april 1958.
Daar gaat Meinderd naar het lyceum, haalt het HBS B- diploma.
Hij vervult zijn dienstplicht, als foerier, studeert economie aan de Vrije Universiteit (Amsterdam), werkt later o.a. in Den Bosch en Heerlen.
Na zijn afkeuring studeert hij theologie.
Van 2004 tot 1 september 2009 is hij kerkelijk werker (Nederlandstalige gemeente) in Keulen, vanuit zijn woonplaats Maastricht goed bereikbaar.
Nu heeft hij, gepensioneerd, volop vrije tijd.
Hij kan op onderzoek uit naar gebeurtenissen,zoals de aanslag op politiechef Derk Klavers in september 1943, nabij het gebouw van het kantongerecht, later muziekschool Zuidhorn.
(JB)
Van achter het raam gebeurt dit vlakbij het huis.
De heren staan er bij hun hand aan de potlood (om alles te noteren)
Een auto van Enexis
Ook van Herwin de Boer
Vergaderen en wijzen!
Met macht en man ...de hele morgen!
Zelfs een auto van
kwam langs!
Tipperarie!
17 december 2015
EFFECT van het WITTE HUIS
De bordjes werden verhangen!
Naar NOORDHORN
Toegevoegd toen het bord MIDHORN
Zo zag het er toen uit!
(Uit de ledenvergadering van 2006).
Stand van zaken verlegging Friesestraatweg.
De vicevoorzitter, Hendrik-Kan Achterhof, geeft inleidend de status weer.
Volgens zijn verwachting zijn medio april de uitkomsten van de Milieu Effect Rapportage (MER) beschikbaar.
Op dit moment valt weinig te melden.
Werkgroep 'De Brug' is op dit moment actief, terwijl de klankbordgroep kijkt naar de varianten in de MER- studie.
Het is dus wachten op de MER.
Opgemerkt wordt wel dat de lijsttrekkers van de politieke partijen in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen hun voorkeur uitspreken voor een tunnel.
Reacties op deze inleiding zijn toch sceptisch ten aanzien van de integriteitr van betrokkenen.
Vragen in de trant van zijn de plannen misschien al klaar, is een door de provincie ingehuurd bureau wel een correcte partij voor het bewaken van de uitvoering en laat het college van B en W niet de oren hangen naar de provincie, laten deze scepsis duidelijk weerklinken.
De voorzitter geeft in zijn reactie aan dat de rol van de gemeente best wel positief is.
Er vindt een lobby plaats voor meer geld.
De opties voor een weg om het dorp heen of een tunnel staan nog open.
Wel wordt opgemerkte dat de provincie aan het terugkrabbelen is ten opzicht van eerdere varianten.
In het overleg met de gemeente stond de uitbreiding van de industrieterrein in westelijke richting (transportbedrijf Koopman gaat vertrekken) op de agenda plus herstructering middendeel Langestraat, eventuele woningbouw op het terrein van Pijpker, opstellen bestemmingsplan dorpscentrum, voortgang nieuwbouw Hamsterpad en de aanpak van groot onderhoud.
(uit: BELANG BIJ NOORDHORN
Uitgegeven ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de
Vereniging van Dorpbelangen Noordhorn
1961-2011
Samenstelling:
Myra Römer
Pierre Eijgelshoven)
Wat gebeurt er sinds 2011?
Er is in Noordhorn behoefte aan een nieuwe brug, want de huidige brug moet worden vervangen. Daarmee begint het probleem.
Er wordt eindeloos gezeurd met de bewoners over de dingen, die ze graag willen maar niet kunnen krijgen, namelijk een rondweg.
Er wordt eindeloos gezeurd met de bewoners over de dingen, die ze graag willen maar niet kunnen krijgen, namelijk een rondweg.
Er waren wel 10 mogelijkheden waaruit men kon kiezen.
De keus (rondweg) is gevallen, en wat doet de provincie?
Er is geld voor alleen een klein tunneltje (zoals die bij Mokkenburg voor de koeien?) en een rotonde.
De keus (rondweg) is gevallen, en wat doet de provincie?
Er is geld voor alleen een klein tunneltje (zoals die bij Mokkenburg voor de koeien?) en een rotonde.
De stad Groningen maakt alles verder alleen op.
Veel burgers van Noordhorn en omstreken hebben zich uitgesloofd met extra vergaderingen en andere zaken zoals fotograferen, sites maken, rondbrengen van affiches e.d.
Ze hebben beter verdiend!!
Rondweg Noordhorn
a continuing story….
LANGESTRAAT 9
Sloopwaardig?
Veel burgers van Noordhorn en omstreken hebben zich uitgesloofd met extra vergaderingen en andere zaken zoals fotograferen, sites maken, rondbrengen van affiches e.d.
Ze hebben beter verdiend!!
Rondweg Noordhorn
a continuing story….
LANGESTRAAT 11
Eind oktober, géén GS-besluit, wel een brief waarin wordt gemeld dat besluitvorming opnieuw een maand vertraging heeft opgelopen (Bron DvhN 31/10/2007).
De irritatie groeit over het gebrek aan daadkracht en de voortdurende onzekerheid.
Behalve bij de Stichting Behoud Rietdal, gezien een recent artikel in De Streekkrant (30-10-2007).
Een rustiger geluid dan het weerstand oproepende geschrijf van Henk Koot, al blijven de conclusies dezelfde: geen rondweg om Noordhorn heen!
Deze keer bovendien een foto van zes Rietdalbeschermers in een sfeervolle, maar wel wat donkere (achter)kamer.
Duidelijk wordt in ieder geval dat Marijke Meindert het vaandel niet alleen hoeft te torsen, dat is winst.
Voor de rest is de inhoud van het verhaal eigenlijk minstens zo eenzijdig als de betogen van Verenigd Noordhorn, wel spiegelbeeldig natuurlijk.
Kern:
“Een open landschap kun je maar één keer verknoeien”.
Nou ja….
Ik ga niet alle argumenten nog eens herhalen, noch pro, noch contra.
Wat me niet lekker zit, is het opnieuw geringschatten van standpunten van anderen. Het slopen van (minimaal) twee huizen wegvlakkend:
“Wat staat er wel niet allemaal tegenover?”
Nou???
En ja, dat slopen is volgens de Rietdallers alleen maar erg voor de bewoners, maar ja…..
Ze gaan volledig voorbij aan de bezwaren van buurtbewoners, aan de tegenstand van andere Noordhorners die het wél erg vinden als de rij karakteristieke panden fors wordt aangetast.
De komst van een rondweg wordt haast als “duivels” voorgesteld.
Volstrekt overdreven voorstelling van zaken.
De schaal van de aan te leggen rondweg is daarvoor veel te klein, de kracht van de natuur gelukkig veel groter dan wordt beweerd.
Ook dan zullen er reeën zijn, ook dan zullen er vele vogels zijn, ook dan….
Wel ánders, wellicht ook verminderd, maar ontbréken?
En denken Bekooy en Co nou echt dat vele Noordhorners klakkeloos achter “een paar mensen die schreeuwen” aanlopen?
“Het lot van Noordhorn ligt nu in de handen van de provincie” staat er bombastisch geschreven.
“Het lot van Noordhorn ligt nu in de handen van de provincie” staat er bombastisch geschreven.
To be or not to be….
Leefde Shakespeare nog maar…..
LANGESTRAAT 9
Sloopwaardig?
©janblaauw, 2007
.jpg)
Wat heb ik voorlopig over van de actie rond de rondweg de borden in de tuin van het huis van bij mevrouw Sebens
Uit een gedeelte van deze site
Dit huis gaat het eerst!
Jan Blaauw is een zwijgend getuige!
Op ramkoers!
Over vermorzeling gesproken
Waar zijn de bomen?....een voorspellend teken!
Na de eerste.........komt ook de tweede!
De drie glasbakken worden ook verwijderd.............en dan kan het slopen beginnen!
De twee huizen nummer 9 en 11 Langestraat!
Zelfs de bomen moeten eraf!
EFFECT een Siekmanhuis (afgebroken!)
19 december 2015
 |
| JAN TUDE |
Het zoeken van de leidingen voor ons huis!
Kwam langs!
"ER IS ALTIJD WAT TE DOEN"
(Herman Finkers)
Azra, Ilse, Daphne en zo,
O, de mooiste meeks hef Almelo.
Van miss World töt astronaut,
't is ammoal hier in Almelo bouwd.
Ene Kahn in Pakistan kwam der met
'n atoombom an.
"Woar vun ie den dan?" vreugen ze,
Kahn zee: "O,
den kump oet Almelo."
De een leest hier een stukkie uit de Koran
de ander een encycliek.
Maar hun vaders stonden naast elkaar
in de textielfabriek.
O, de mooiste meeks hef Almelo.
Van miss World töt astronaut,
't is ammoal hier in Almelo bouwd.
Ene Kahn in Pakistan kwam der met
'n atoombom an.
"Woar vun ie den dan?" vreugen ze,
Kahn zee: "O,
den kump oet Almelo."
De een leest hier een stukkie uit de Koran
de ander een encycliek.
Maar hun vaders stonden naast elkaar
in de textielfabriek.
Wat- bomen- opzetten- show!
Deze keer in MIDHORN
Inzoomen!
Twee keer ....mis!
Daar heb je ze weer!
Maar...het PARKJE.....ook al wat te doen!
Oosterhof komt voor boomplanten!
...maar zich bekommeren om de tunnel...
De luiken staan omhoog!
Wij bemoeien ons om de
Ze planten wat bomen!
Ze zuigen de tunnel wat af!
Met de luiken...... hoog
...en staan op het PARKJE!
Van rotonde tot het PARKJE
Hierop werden de bomen verwoerd!
Het lijkt wel Almelo!
Hier is alles wat te doen!
Een graver en een paar planters!
Ingezoomd!
Een shaggie draaien?
Hij loopt achter de karavaan aan en geeft bevelen!
Bij de ingang van het industrieterrein!
Daar komt de boom!
Opzetten
Optillen!
Ter hand nemen!
Met je poten.....POTEN
...even steunen...
..............en daarbij kreunen!
Een opgerolde grasmat bij de nieuw boog!
Egaliseren!
...zo kan ie wel!
De auto is leeg!
Zij zuigen water op!....lek in de tunnel?!
Een babbelgroep!
.....naast werkvolk van Oosterhod!
De boom ...STAAT!
 |
| JAN TUDE |
20 december 2015
's middag gaat het boomplanten verder.
Ik maak een rondje langs de tunnel.
Daar komt Oosterhof met bomen
Ik loop er om heen...langs de tunnel!
De boom staat nog niet in het PARKJE!
Even kijken wat we hebben!
Bomen achter elkaar ...bij de tunnel!
Dat is een boom!
Nummer 2
Nummer 3
Langs de tunnel!
Bekleed met grasmatten!
Op verzoek van Jan BLAAUW
Echte vloerbedekking!
Hier ook al!
Met grasmatten!
Het overzicht!
Nummer welk?
Bij de molen!
Praatvolk!
Grasmatten aan de kant!
Het praatvolk werkt tussen door!
De boom wordt zelfs ingesnoeid bij het planten!
Deze staat!
Overleg!
Weer nieuwe bomen!
Waar ben je....?
Dat kun je zien!
De laatste bomen!
Bijna rond!
De laatste bomen!
Het kan ook mistig zijn:
Dat zien we bij JB
Het begint al wat lichter te worden, het is vooral laaghangende mist.
Het tunnelterrein met verse beplanting.
Rechts het woonhuis van de Kruizinga’s.
En als je je dan omdraait, bij het tunnelterrein, dan zie je dit!
Hou het in gedachten, hier gaat komend jaar veel veranderen!
 |
| JAN TUDE |
21 december 2015
....ook van Heleen en Jan Thijs!
De eenzame boom op het PARKJE
Zie je dat witte....?
Dat is het uiteinde van een irrigatiebuis, die uitkomt op een stuk vloerbedekking speciaal gemaakt door OOSTERHOF!
Dit trucje is op bepaalde plaatsen benut....kijk maar...
Dankzij Jan BLAAUW
Naar het schelpenpad!
Nummer 1!
Bij de rotonde
Het schelpenpad!
De lappendeken
Het overzicht
De bomen bij de rotonde!
Dichterbij
De laatste 3!
De laatste ...
........richting industrieterrein!
De bezemwagen van TOP
Het overzicht!
 |
| DE BOOM OP HET PARKJE! |
In 2016 met de pont over het Van Starkenborghkanaal!
22 december 2015
 |
| JOHN ALCOCK |
en......DE EZEL
Het witte huis....ligt nu stil!
De bloei in de winter...voorbarig!
...ook dit is een onheilspellend teken, dat de winter moet nog komen!
...tot de ELFSTEDENTOCHT wordt verreden hal februari 2016!
Langs 't nije k'naal!
De BULTEN VAN Jan BLAAUW
Zie...daar heb je de tennisvelden,
die werden aan het oog vertrokken door een dijk!
Reeds toen ze nog een voetbalveld was,
was er geen wind te bekennen.
Het was toen reeds een pan,
waar het prettig was om te knallen.
net als in BOERAKKER
Nu is hij afgegraven ...
...dat alleen voor een buis,
die in de grond gelegd wordt voor ...
........een nieuwe spoordijk over 't nije k'naal!
O, gij argeloze wandelaar
wees hierop wel bedacht.
een bijster boze hond
houdt op dit erf de wacht!
U gaat met knikkende knieën en jicht erin, aan dit varken voorbij.
Hij knort heel voldaan
en ziet u strompelen langs 't nije k'naal
met uw CANON in de aanslag,
want aan d'andere kant is het te doen.
Daar is het net als in ALMELO,
altijd wat te doen.
'k Wou dat ik daar kon vertoeven,
misschien is mijn knie daartoe in staat de tennisvelden te bereiken,
maar begin daarover nog reeds nu te zeiken!
De BULT naast de spoordijk!
De spoordijk van 2015!
De buis valt me nu pas op!
Deze buis gaat de grond in!
...ook ligt er zand met enkele buizen!
Op het parkeerterrein naast het voormalige zwembad DE DOBBE!
De ANTONIEBOOT
Hij bedwingt de spoorbrug!
Nog een kijkje nemen links van de spoorbrug!
Grafitti?....lekker knokken?!
Daar komt ANTO.....!
Lijkt wel stotteren .....ANTONIE!
Wat een lengte....deze boot!
..eindelijk voorbij!
't Peerd van ome Loeks
Braak liggend bouwterrein van KOOI!
...en dat was een zwembad aan de GAST Zuidhorn!
Het terrein van KOOI!
...een selfie!
Fortuna en de hervormde kerk!
De voormalige BE- Jo gebruikt als opslagterrein door de gemeente
De boomshow bij de tunnel
...bij huis!
Het PARKJE!
LINK:
Uit:
De oude doos!
MOKKENBURGWEG
De voorbereidingen voor de bouw van de spoorbrug over het van Starkenborghkanaal.
Op de achtergrond de bomen van de M Mokkenburgweg en de Noordhorner Schipsloot.
Links op de achtergrond de toenmalige noodslachtplaats, links van de stelling de flintenklopperloods
en achter de stelling het huis van de brugwachter.
Een betonmolen wordt in stelling gebracht op de voorgrond.
Links met pet de machinist Hendrik Renkema uit Noordhorn, hij was destijds een bekend wielrenner
(noordelijk kampioen en 6 dagen renner)
NOORDHORN - Einde bermafkalving bij rotonde?
Vandaag langs de rotonde gewandeld (nee, niet helemaal rond...) en met belangstelling gekeken naar de oplossing die de wegbeheerders hebben bedacht voor het wegstromen van de ingezaaide bermgrond.
De spontaan ontstane geulen zijn bekleed met graszoden.
Het regenwater van de hoger gelegen rotonde kan wel wegstromen, maar neemt minder zand mee, is denk ik het idee....
NOORDHORN - Van Starkenborghkanaal, spoorbrug, ondergaande zon...
Vanmiddag dus ook langs het kanaal gewandeld, verder dan ik normaal doe. Ik wilde de spoorbrug graag combineren met de ondergaande zon. Intussen kwam de binnenvaarder "Calcit 4" mij achterop (1471 ton, als ik het goed heb onthouden) en reed er later een Arriva-trein over de spoorbrug. Eerbetoon aan deze ijzeren gigant die binnenkort wordt afgedankt:
Aan de Zuidhornkant wordt intensief gewerkt.
Serieus bedoelde “Bultje, bultje, er kan nog meer bij…”
Aanleg nieuwe spoordijk aan de oostkant van de huidige, daar is heel
wat grond voor nodig….
jB
23 december 2015
Jens uit de OUDE DOOS en Olivia de VLIEGENDE HOLLÄNDERIN 
Uit de Zweedse krant bij hun Zweedse oma in ÄHUS!
Opa op de BOUW!! 
Hij schildert
 BENGAALSE of KONINGSTIJGER De gratie van een Bengaalse tijger boezemen respect maar ook vrees in. Doordat hij prooidieren kan doden, die twee keer zo groot zijn als hij zelf, is de tijger één van de meest gevreesde roofdieren. |
24 december
Vandaag uit de:
OUDE DOOS
Gejat van Ida Douma- de Groot
december 2015
Uit de oude doos
Datum:
19- 11- 2013
Hier komt ook de rotonde bij de N355!
Naar Noordhorn!
Achter de bouwput!
Een klap op de metalenkop!
Na het gebagger van de sloot
De klappen op de metalenkop!
Wat brengt KNOL?
Manoevreren met metalenplaten voor de bouwput!
Achterin wordt gegraven!
Met zonder kop!....het schoolvoorbeeld van foutief zoomen met een CANON!
De gele kraan wordt ingepakt!
Bij de rotonde!
De gele kraan...............
Bij de rotonde!
Zijn het twee rotondes!
Ik heb al 2 foto's verwijderd!............dat is genoeg!
Dit apparaat of deze kast komt uit de bouwput en wordt weer neergezet!
Rechterkant!
Linker kan!
Gemaakt door LIANNE!
25 december 2015
Het onderwerp van het derde schilderij!
De kerstboom op het terras op de eerste etage van buurman KOK!
Naast de schemerlamp op de eerste etage!
Het PIPPI-LANGKOUS aan de Langestraat!
In de tuin naast de FORTUNA staat deze boom in de bloei!
Plassen in de tuin naast de rotonde!
De vloerbedekking verordineerd door Jan BLAAUW
Met stokjes is de woning van HUMMEL aangegeven!
De kerstboom,die staat op het terras van de eerste etage van buurman KOK
aan de rechterkant...
............links staat de schemerlamp
Enkele wenskaarten ontvangen voor het jaar 2016
*
Lach
Ontspan
Plezier iemand
Vraag hulp
Kijk met aandacht
Vertrouw op anderen
Bekijk vakantiefoto’s
Maak een schilderijtje
Verspil zomaar wat tijd
Leer iets wat je altijd hebt gewild
Maak een
lange wandeling en Lees een mooi boek
Maak je een dag geen zorgen,
zing onder de douche
Geniet van
kleine dingen en geef een compliment
Vervul een van je wensen en Maak je lievelingseten klaar
Toon tevredenheid
….luister naar stilte en de natuur
kies een ster
plan
een reis
haal diep adem
en heb lief
Gekregen van ANNA
Gekregen van JANNY en HERMAN
Gekregen van Jaap en Henny VLIJM
NSR 4225+4045+4220 naderen Amersfoort als 35 minuten vertraagde 1C532 van Groningen naar Rotterdam, maar zouden in Utrecht geconfisceerd worden om als1C841 naar Maastricht verder te rijden.
24-1-2015
NIELS
Wishing you a bright and beautiful
Holiday Season
Lieve Heleen en Jan
Hele prettige kerstdagen en een gezond en gelukkig niuewjaar.
Veel liefs en kussen
Dan en Greet uit Amerika!
Uit:
ZWEDEN
Groetjes van LIES
VAN INGE
Ik ben een beetje lui...dus stuur ik dit jaar geen kaartjes.
Allemaal fijne dagen en een goed en gezond 2016 ..dikke kus voor iedereen.
Allemaal fijne dagen en een goed en gezond 2016 ..dikke kus voor iedereen.
JAN TUDE
 |
| EEN GOED JAAR 2016 |
Tweede Kerstdag 26 december
En zo zag de spits er uit, toen het nog echt als torenspits dienst deed….
In 2013 was het zó:
©foto: jan blaauw, 2013
Willem en Rina...
met het roodborstje en de poezen Wieringa!
Uit:
Amerika
Familie COSTANT met Iona en Miron
Het echtpaar Costant en hun zoon MIRON
met het roodborstje en de poezen Wieringa!
Uit:
Amerika
Familie COSTANT met Iona en Miron
Mijn zuster en haar dochter IONA
Op de EERSTE KERSTDAG mijn wandeling langs de MOKKENBURGWEG!
Dan groet ik de kerstboom van mijn achterbuurman op zijn terras.....
......kleiner dan ik dacht!
Vervolgens ontmoet ik de eenzame wandelaar!
...en de entree!
De plek der mysterie!
MOKKENBURG
Meer- of minkoeten
De wandelaars bij de spoordijk!
De ruimte die er is voor de tweede spoordijk!
Waar ze werkten aan het plateau in de weiland van de boerin mevrouw De Jong!
De voorkant van de trein die naar Grijpskerk gaat!
De achterkant van deze trein die gaat uiteondelijk gaat naar Leeuwarden!
De tunnel voor veen en wandelaars, waarover Jan BLAA|UW meesmuilend sprak!
Zij liepen door deze tunnel en nu langs het verruimde kanaal
...naar de spoorbrug!
De verruimde blik op het kanaal!
De nieuwsgierige wandelaars aan de overkant!
Aan deze kant gebeurt niet veel...
........meer aan de andere kant!
Dat is wel te zien!
Even teruglopen!
Aan deze kant van de spoordijk lopen ook nieuwsgierigen!
Wat zien ze....
....de graver in de rusttoestand!
De bult van Jan Blaauw!
De Schipsloot!
Burgler!
In wan..........
...........orde!
Het terrein van KOOI....
....afgerikt!
De SELFIE!
Een bord, dat een jaar te laat .......
....niet is opgeruimd!
Dus vergeten bord! .......net als vergeten groente!!
30 december 2015
NOORDHORN - TWEEDE KERSTnamidDAG - plm. 4 uur
Kom gauw, kom vlug,
het roodt bij de spoorbrug!
Gespoed met ferme tred,
de lutje Canon aangezet.
Na een enkele cameraklik
naar huis, mijn vrouw en ik.
En ja, al lijkt het stug:
Het roodde bij de spoorbrug!
het roodt bij de spoorbrug!
Gespoed met ferme tred,
de lutje Canon aangezet.
Na een enkele cameraklik
naar huis, mijn vrouw en ik.
En ja, al lijkt het stug:
Het roodde bij de spoorbrug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten